محمد بشیر ابراهیمی
محمد بشیر ابراهیمی عضو هیأت مؤسس و شورای مرکزی جمعیت العلمای الجزائر در ابتدای تأسیس و دومین رئیس این
جمعیت است
او در سال 1889 میلادی در منطقه سطیف الجزایر متولد شد. نسب او به ادریس ابن عبد الله، جد اول سادات شمال غرب آفریقا
می‌رسد
محمد بشیر تحصیلات خود را نزد عمویش شیخ مکی ابراهیمی آغاز کرد و در کودکی قرآن و بسیاری از متون دینی و دیوان‌های
شعری را حفظ کرد. پس از توقف کوتاهی به مدت 3 ماه در قاهره و الازهر، با احمد شوقی و حافظ ابراهیم دو ادیب
و شاعر بزرگ مصری آشنا شد.
در سال 1911 میلادی به مدینه منوره رفت و ادامه تحصیلات خود را در مدینه منوره گذراند. او
ادیبی صاحب قلم و شاعر بود که تعصبات سلفی و وهابی بیشتری نسبت به بن بادیس داشت.
ابراهیمی در دوران استعمار فرانسه مدت یک سال در زندان بود پس از آزادی در سال 1946 میلادی جریده "البصائر" را که تا
امروز به عنوان ارگان رسمی و سخنگوی جمعیت العلمای الجزائر منتشر می‌شود تأسیس کرد. او در دوران انقلاب الجزایر از خارج
از این کشور بیانیه صادر می‌کرد و مردم را به مبارزه دعوت می‌نمود و بعد از پیروزی انقلاب به الجزایر بازگشت و با
سیاست‌های سوسیالیستی انقلابیون مخالفت ورزید. این مخالفت‌ها سبب خانه‌نشینی اجباری او تا آخر عمر شد.
| نام | محمد بشیرابراهیمی |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| متولد | 1889 م |
| محل تولد | سطیف / الجزائر |
| رحلت | 1965 م |
| اساتید | شیخ مکی ابراهیمی |
محمد بشیر ابراهیمی در برابر اهل تصوف مواضعی برخاشگرانه و تند داشت و با بهره‌گیری از ادبیات قوی خود در شعر و نثر به مبارزه بی‌امان با آنها پرداخت.