عبداللطیف منصور
| نام | عبداللطیف منصور |
|---|---|
| اسم مستعار | ملا عبداللطیف منصور |
| سال تولد | 1968 میلادی |
| محل تولد | ولایت پکتیاافغانستان |
ملا عبداللطیف منصور (زادهٔ ۱۹۶۸) سیاستمدار اهل افغانستان است. وی در ۷ سپتامبر ۲۰۲۱ به عنوان سرپرست وزارت انرژی و آب امارت اسلامی افغانستان منصوب گردید[۱]. وی بیشتر عمر خود را در پاکستان گذراند و در این کشور در دارالعلوم حقانیه اکوره ختک، خیبر پختونخوا تحصیلات دینی خود را تکمیل کرد[۲].
تولد و خانواده
عبداللطیف منصور در سال 1968 در ولسوالی گرده سرای ولایت پکتیا به دنیا آمد. وی برادرزاده نصرالله منصور و از قبیله سهاک قیلزایی است.
فعالیت سیاسی
وی در تاریخ 31 ژانویه 2001 به عنوان وزیر زراعت حکومت طالبان در فهرست قرار گرفت، بنابراین در چارچوب قطعنامه‌های 1267 (1999) و 1333 (2000) شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد اقدامات و فعالیت‌های مقامات طالبان قرار دارد. عبداللطیف منصور از سال 2009 عضو شورای عالی طالبان و رئیس کمیسیون سیاسی شورا بود.
او در سال 2009 والی سایه طالبان در استان ننگرهار افغانستان و در اواسط سال 2009 رئیس کمیسیون سیاسی طالبان بود. در ماه می 2010، عبداللطیف منصور از فرماندهان ارشد طالبان در شرق افغانستان بود. گمان می‌رود که عبداللطیف منصور رهبری شورای پیشاور را بر عهده داشته باشد. پیش از دستگیری وی در پاکستان در فوریه 2010، مولوی عبدالکبیر رهبری آن را بر عهده داشت. گمان می‌رود که شیخ محمد امین‌الله رهبری شورای پیشاور را بر عهده داشته باشد. او در اوایل سال 2011 جایگزین عبداللطیف منصور شد.
عبداللطیف منصور وزیر پیشین زراعت در زمان امارت طالبان و برادرزاده نصرالله منصور است که رهبری یک حزب مجاهدین علیه اشغال شوروی به نام حرکت انقلاب اسلامی (جنبش انقلاب اسلامی) را بر عهده داشت. او به عنوان یک اندر پشتون از ولسوالی زورمت پکتیا یکی از معدود پشتون‌های غیر جنوبی در رهبری طالبان است. منصور "رئیس ستاد" رهبری طالبان (اختر منصور؟) و دبیر شورای رهبری است. یکی از بستگان دور شغل خود را نظارت بر هر 12 کمیسیون و بخش سازمانی شورا توصیف کرد. پیش از انتشار خبر مرگ ملا عمر، برخی از تحلیل‌گران آگاه از ساختار طالبان، او را مقام سوم طالبان می‌دانستند.
از نظر نظامی، گروه‌های طالبان وفادار به منصور در جنوب شرقی افغانستان تحت سلسله مراتب نظامی طالبان عمل می‌کنند، نه به عنوان موازی با «شبکه حقانی»، بلکه به عنوان رفقای ناآرام. مناطق تحت کنترل آنها با هم هم‌پوشانی داشته است و در مواقعی درگیری وجود داشته است. منصور تا سال 2009 رئیس شورای پیشاور و کمیسیون سیاسی بود. در آن سال، او به دلیل صحبت در مورد صلح با رئیس وقت یوناما، کای آیده، توسط مقامات پاکستانی دستگیر شد. شش سال بعد، همراهی او برای اولین گفتگوهای «رسمی» با دولت افغانستان کاملاً طعنه‌آمیز است، چرا که پاکستان امروز حداقل به ظاهر خواهان حل و فصل سیاسی در افغانستان است (البته که تحت کنترل خود است). منصور توسط منابع مختلف مانند خانواده و منابع طالبان به عنوان فردی توصیف شده است که پیشنهادات آی اس آی برای مشارکت را رد کرده و در برابر تلاش های آن برای ارتباط با او را رد کرده است.