سازمان رهایی افغانستان
سازمان رهایی افغانستان یک سازمان سیاسی مارکسیستی - لنینیستی - مائوئیستی است که در سال ۱۹۷۳ به‌وسیله دکتر فیض احمد و تنی چند از یارانش در کابل پایتخت افغانستان بنیاد گذاشته شده و مبارزه در راه جامعه بدون طبقه سوسیالیستی هدف نهایی‌اش را تشکیل می‌دهد.
تاسیس
این سازمان در ابتدا به تعقیب انشعابات در سازمان جوانان مترقی (که به جریان شعله جاوید معروف است) با به عرصه گذاشت و در ابتدا به نام «گروه انقلابی خلقهای افغانستان» نامیده می‌شد که بعد در سال ۱۹۸۰ به «سازمان رهایی افغانستان» تغییر نام کرد.
نشریه
رهبر این سازمان در نشریه تئوریک سازمان به نام مشعل رهایی خط مشی و اهداف غایی آنرا تشریح داده و تا کنون این سند با تعدیلات اندکی به مثابه خط سیاسی و ایدئولوژیک اعضای سازمان نقش بازی کرده‌است[۱].
دوران مبارزه
در جریان مقاومت ضد روسی، این سازمان همگام با ملت افغانستان دست به تفنگ برده جنگ مسلحانه علیه نیروهای اشغالگر و احزاب خلق و پرچم را به پیش برد[۲].
این سازمان با حزب دموکراتیک خلق افغانستان دشمنی دیرینه دارد و آن حزب را به مثابه رویزیونیست و مزدور شوروی افشا می‌کند. از همین‌رو تعداد زیادی از اعضای این سازمان در دوران حکومت‌های طرفدار شوروی به زندان انداخته شده و اعدام شدند.
در جبهه های جنگ این سازمان به نام شعله‌ای مورد حملات مداوم گروه‌های اسلامگرای مجاهدین افغان قرار می‌گرفت و همیشه در دو جبهه در جنگ بودند و معتقدند تعداد زیادی از کادرهایش بدست حزب اسلامی گلبدین حکمتیار و جمعیت اسلامی برهان الدین ربانی به‌قتل رسیدند[۳].
و حتی معتقدند بنیانگذار این سازمان دکتر فیض در ۱۲ نوامبر ۱۹۸۶ با تنی چند از یارانش در پیشاور پاکستان طی توطئه‌ای به دام حزب اسلامی حکمتیار افتادند و مفقود شدند و این سازمان را با سازمان جاسوسی پاکستان آی. اس. آی، در طرح این توطئه شریک می‌داند. خان محمد فردی که به خیانت در به دام انداختن دکتر فیض متهم بود بعداً همراه با فرد دوم در رده رهبری حزب اسلامی به نام انجنیر عبدالحق در شهر پیشاور ترور شد.
این سازمان در ضدیت با تجاوز آمریکا در ۲۰۰۱ به افغانستان قرار دارد و دولت کرزی را یک دولت مزدور و وطن‌فروش می‌داند. اینان هنوز هم مخفیانه در افغانستان به فعالیت‌های شان ادامه می‌دهند.