انسان به دنیا می آید تا مسیر هدایت را بشناسد و سر گذشت و سر انجام خویش را به نیکی رقم بزند. بر همین مبنا پیامبران همراه با ادیان ظهور کردند تا مسیر هدایت انسان ها را ترسیم کنند. با این حال بشر همواره از مسیر حق خارج می شده و درگیر مخاصمت ها بوده و در این میان امر هدایت و اجرای عدالت در فراز و نشیب حوادث با مشکلات غیر قابل حلی مواجه می شده است. و ادامه جهان بدون هیچ سر انجامی نمی توانست هدف خلقت بشر را توجیه کند بنا بر این بشارت ادیان به آمدن منجی به وقتی که قطار دنیا در آخرین ایستگاه زندگی توقف می کند و جامعه انسانی به آخرین حد تباهی و تاریکی می رسد امری حتمی است تا بیاید و جامعه مضطرب از رنج و بلا دیده از ظلم را نجات دهد.

مسئله منجی

اعتقاد به وجود منجی یا به عبارت دیگر مصلح فکر بشر را از دیر باز به خود مشغول کرده و پیامبران الهی وعده آمدنش را در قالب بشارت با عنوان کلی«موعود آخرین یا منجی آخر الزمان» به امت خود داده بودند. منجی در ادیان دیگر گاهی صرفا به عنوان یک مصلح اجتماعی می آید و یا منجی در صدد رستگاری اخلاقی و معنوی اجتماعی ظاهر می شود و یا هر دو رسالت را بر دوش می کشد و در فرض دیگر این پرسش می تواند مطرح شود ک منجی در صدد نجات قوم و ملت خاصی است یا مامور به اصلاح همه جهانیان است. این ها مسایلی است که در باره موعود آخر الزمان مطرح است. با این حال می توان گفت که هر چند تعابیر و گونه‌های منجی باوری در ادیان مختلف متفاوت است ولی یک نقطه مشترک در همه ادیان الهی دیده می شود و آن چیزی جز ایمان و اعتقاد به ظهور منجی نخواهد بود.

معنای لغوی منجی

منجی در لغت به یعنی رهاننده، نجات دهنده، رها کننده رستگاری دهنده. با استفاده از فرهنگ لغت دهخدا، معین و عمید.

معنای اصطلاحی منجی

...................

مسئله منجی در اسلام