قولیه

نسخهٔ تاریخ ‏۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۴ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - ' اگر چه' به ' اگر‌چه')

قولیه‏ مجرده نیز خوانده می‌شوند.

عقاید

قولیه معتقد بودند که هر کسی به محض گفتن جمله لا اله الّا اللّه، مؤمن حقیقی خواهد بود اگر‌چه در واقع معتقد به خداوند نباشد، زیرا خداوند فرمود: «قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ ...» سوره بقره، آیه 136 و پیغمبر (ص) نیز فرمود: من قال لا اله الا اللّه دخل الجنة هر کسی بگوید خداوند یکی است، وارد بهشت می‌شود. بنا براین، شرط ورود به بهشت، آن نیست که حتما با نیت قبلی آن جمله را بگویی یا آن که به جمله مورد نظر اعتقاد داشته باشی. [۱] [۲] [۳]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 362 با ویرایش و اصلاح جملات
  2. عراقی ابو محمد عثمان بن عبیدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 79.
  3. حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص540