طریقت دسوقیه

طریقت دسوقیه از جمله طریقت‌های قرن هفتم است که ابراهیم دسوقی در مصر آن را تأسیس کرد. این طریقه به سبب شهری که موسس آن در آنجا به دنیا آمده و مدفون است به دسوقیه شهرت یافت. موسس این طریقه تاثیر زیادی در عصر خود داشته و در حال حاضر نیز از اقطاب مهم مصر به شمار می‌آید.

تصوف در مصر

مؤسس طریقه

ابراهیم دسوقی آخرین قطب از اقطاب اربعه، بنیانگذار طریقت دسوقیه است. وی در سال 653 ق، در دسوق^[۱]، شهری از شهرهای مصر سفلی متولد شد.

انشعابات

این طریقه همانند طریقت‌های دیگر در طول تاریخ انشعاباتی داشته که به‌طور کلی می‌توان به انشعابات ذیل اشاره کرد.

برهامیه؛
شهاویه؛
شرنوبیه؛
سعیدیه شرنوبیه؛
مجاهدیه؛
برهانیه دسوقیه شاذلیه؛
دسوقیه محمدیه.

جستارهای وابسته

طریقت های صوفیه در مصر‏

پانویس

↑ واژۀ «دسوق»، لفظی عربی و از ریشۀ «دسق» به معنای امتلا و پر شدن است. این واژه اشاره به شهری دارد که شبیه حوض پر از آب است.

منابع

ر. ک: جریان‌های معاصر تصوف در مصر طریقت دسوقیه؛ نوشتۀ مریم سعادتی.

[1] واژۀ «دسوق»، لفظی عربی و از ریشۀ «دسق» به معنای امتلا و پر شدن است. این واژه اشاره به شهری دارد که شبیه حوض پر از آب است.

[۱]