امارات متحده عربی

امارات متحده عربی کشوری در کنار خلیج فارس است که از مجموعه ۷ شیخ‌نشین در سال ۱۹۷۱ تشکیل شد.هفت شیخ‌نشین این کشور شامل ابوظبی، دوبی، شارجه، راس‌الخیمه، فجیره، ام‌القوین و عجمان است. این کشور به‌گونه فدرالی اداره می‌شود و پایتخت آن ابوظبی و زبان رسمی آن عربی است. حدود 80% جمعیت آن غیر اماراتی هستند.

امارات متحده عربی

نام کشور	فارسی: امارات متحده عربی: الإمارات العربيّة المتّحدة نام انگلیسی:United Arab Emirates مخفف انگلیسی: UAE
مکان	خاورمیانه
نوع حکومت	مشروطه سلطنتی فدرال
پایتخت	ابوظبی
واحد پول	درهم امارات (AED)
زبان	عربی
دین رسمی	اسلام
آمار درصدی	۹۶% مردم امارات مسلمان شیعیان امارات از ۱۶ تا ۲۵%
اقوام
جمعیت	۸٬۱۰۶٬۰۰۰
امید طول عمر	سال

این کشور از شرق با عمان و از جنوب با عربستان سعودی مرز زمینی دارد. امارات متحده عربی با قطر و ایران هم از طریق آب‌های خلیج فارس همسایه است. نام باستانی این منطقه جلفاوه می‌باشد.

ابوظبی بزرگترین شیخ‌نشین آن است و دومین شیخ‌نشین دوبی است. بخش اعظم این سرزمین را صحرا تشکیل می‌دهد. دو رشته کوه نیز در این کشور وجود دارد. سواحل این کشور، که اکثر جمعیت کشور در آن ساکنند، عمدتا پوشیده از نمکزار است. این کشور دارای یکی از غنی‌ترین معادن نفت جهان بوده ، تقریبا ده درصد کل ذخایر نفتی جهان را در خود جای داده است.

تاریخچه

امارات متحده عربی (امارات متحده عربی) کشوری است که در قسمت شرقی شبه جزیره عرب در سواحل جنوب شرقی خلیج فارس و ساحل شمال غربی خلیج عمان واقع است. امارات متحده عربی از هفت شیخ نشین تشکیل شده‌است و در ۲ دسامبر ۱۹۷۱ به عنوان فدراسیون تأسیس شد. شش نفر از هفت امارت (ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، ام‌القیوین و فجیره) در آن تاریخ جمع شده‌اند. هفتمین، راس الخیمه، در ۱۰ فوریه ۱۹۷۲ به این فدراسیون پیوست. این هفت شیخ در گذشته با اشاره به روابط پیمانی که با انگلیس در قرن نوزدهم برقرار شده بود، به عنوان ساحل دزدان شناخته می‌شدند.

آثار باستانی کشف شده در امارات، تاریخ سکونت و مهاجرت انسانی را نشان می‌دهد که در ۱۲۵۰۰۰ سال به طول انجامیده‌است. این منطقه قبلاً محل اقامت مردم ماگان که به سومری‌ها مشهور بود، که با هر دو شهر ساحلی و کارگران معدن برنز و کارخانه‌های معدنی داخلی کار می‌کردند. تاریخ غنی تجارت با فرهنگ هاراپان دره ایندوس نیز با یافتن جواهرات و اقلام دیگر مشهود است و همچنین شواهد اولیه گسترده‌ای از تجارت با افغانستان و باختر و همچنین شام وجود دارد.

از دوران عصر آهن و عصر هلنیستی متعاقب آن، این منطقه به عنوان یک مکان تجارت مهم ساحلی باقی مانده‌است. به عنوان یک نتیجه از جنگهای ارتداد، منطقه در قرن ۷ اسلامی‌سازی شد. بنادر کوچک تجارت در کنار گازهای درونی مانند لیوا، العین و ذید و جامعه قبیله نشین با جمعیت ساکن در مناطق ساحلی همگام بوده‌اند.

امروزه امارات متحده عربی کشوری مدرن و صادر کننده نفت است که دارای اقتصاد بسیار متنوعی است و بویژه دبی در یک مرکز جهانی برای گردشگری، خرده فروشی و امور مالی در حال توسعه است. همچنین مرکز بلندترین ساختمان جهان و بزرگترین بندر دست‌ساز در دنیا می‌باشد.

جغرافیا

محدوده امارات متحده عربی از شمال و شمال غربی خلیج فارس، از جنوب و جنوب غربی عمان و عربستان سعودی، از سمت غرب به قطر و عربستان سعودی، و از سمت شرق به دریای عمان و عمان محدود می‌شود.

از مسایل و مشکلات مهمی که این کشور همواره با آن دست به گریبان بوده، اختلافات مرزی میان شیخ نشین‌های هفتگانه از یک طرف، و میان هر یک از آن‌ها با دیگر کشورهای همسایه می‌باشد که حتی موجب درگیری‌های مرزی بنر شیخ نشین‌ها و همسایگان شده است.

از مهم‌ترین اختلافات منطقه‌ای، ادعای ارضی این کشور بر جزایر سه گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی است. هم چنین بین سه کشور عمان، امارات متحده و عربستان سعودی، همواره بر سر واحۀ «بوریمی» منازعه و کشمکش وجود داشته است.

آب و هوای اماراتlمتحده عربی

آب و هوای امارات متحده عربی در امتداد منطقه خشک استوایی آسیا و شمال آفریقا واقع شده است .شرایط آب و هوایی در این منطقه به علت مرزهای این کشور با خلیج فارس و دریای عمان به شدت تحت تاثیر اقیانوس هند است .به همین دلیل است که در فصل تابستان درجه حرارت بالا همواره با رطوبت بالا در کنار ساحل همراه است .بینآب و هوا میان مناطق ساحلی، بیابانهای کشور و مناطق کوهستانی تفاوت های قابل توجهی وجود دارد

5از آبان تا اسفند ماه، میانگین درجه حرارت در طول روز ، مطلوبو برابر با۲7درجه سانتیگراد است .در طول شب هوا خنک تر و دمای هوا به طور میانگین ۱3درجه سانتیگراداست در حالیکهدر اعماق بیابان و نقاط مرتفع کوهستانی متوسط دما کمتر از 5درجه سانتیگراد است .

درجه حرارت در فصل تابستان بسیار بالاتر و حتیدر مناطق داخلی به 74درجه سانتیگراد می رسد که البته مناطق ساحلی دارای دمایی پایین تر می باشند .رطوبت هوا در مناطق ساحلی به طور متوسط بین 5۷تا 4۷درصداست .رطوبت مناطقداخلی به مراتب کمتر از این مقدار است.متوسط بارندگی در این کشور کم و سالانه کمتر از 6.5 سانتی متر است که بیش از نیمی از آن مربوط به آذر ماه و دی ماه است.

اقتصاد در امارات متحده عربی

تولید ناخالص داخلی در این کشور ۳/۱۶۷ میلیارد دلار است. سه میلیون ۶۵ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. نرخ بیکاری در این کشور ۴/۲درصد است. ۵/۱۹ درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم ۱۱ درصد بود. سیاست نظارت بر ارز در این کشور وجود ندارد. بانک‌های تجاری بسیاری تحت نظارت بانک مرکزی فعالیت دارند. در این کشور مالیات شخصی دریافت نمی‌شود.

امارات متحده عربی روزانه دو میلیون و ۵۴۰ هزار بشکه نفت تولید می‌کند که تمامی آن را صادر می‌کند. مصرف نفت این کشور روزانه ۳۷۲ هزار بشکه است که آن را وارد می‌کند. محصولات صادراتی این کشور شامل نفت خام، گاز طبیعی، کالاهای ترانزیتی، ماهی خشک شده و خرما است که به کشورهای ژاپن، کره جنوبی، تایلند و هند صادر می‌شود. محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات حمل و نقل، مواد شیمیایی و غذا است که از کشورهای چین، هند، آمریکا ، ژاپن، آلمان و ایتالیا وارد می‌شود.

سیاست

عبدالله آل نهیان، وزیر امور خارجه امارات و پومپئو وزیر امور خارجه آمریکا در سال ۲۰۱۸

امارات متحده عربی دارای حکومت فدرال پادشاهی مشروطه است که از یک فدراسیون (۷ شیخ‌نشین) پیروی سلطنت وراثتی به نام شیخدوم (شیخ‌نشین) تشکیل شده‌است. هرکدام از شیخ‌نشین‌ها دولت محلی جداگانهٔ خود را دارند و می‌توانند قوانین خود را کاملاً مستقل تصویب کنند.

امارات متحده عربی روابط دیپلماتیک و بازرگانی گسترده‌ای با دیگر کشورهای جهان دارد. این کشور در اوپک (کارتل بین‌المللی نفتی) و سازمان ملل نقش بسزایی ایفا می‌کند و یکی از اعضای بنیانگذار شورای همکاری خلیج فارس (GCC) است. یکی از اولویت‌های سیاست خارجی امارات ایجاد روابط مبتنی بر همکاری دوجانبه با همهٔ کشورهای جهان است. این کشور در تمامی سازمان‌های بین‌المللی بزرگ اقتصادی عضو است و در بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی سیاسی عضویت تأثیرگذار دارد.

نظام سیاسی

امارات عربی متحده، اتحادی از هفت امیرنشین کوچک به نام‌های ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، فجیره، راس‌الخیمه و ام‌القوین است که هر یک از این ۷ امیرنشین از استقلال فراوانی برخوردارند، اما یک امیر موروثی به عنوان حاکم کشور ایفای وظیفه می‌کند. شورای عالی حکام، بالاترین نهاد سیاسی در کشور و متشکل از حکام امارت‌های هفتگانه است. ریاست آن از ابتدای تشکیل کشور امارات، بر عهده حاکمِ ابوظبی بوده است. تعیین سیاست کلی کشور، انتخاب رئیس و نخست وزیر کشور، انتخاب رئیس و قضات دیوان عالی، موافقت با قوانین اتحادی قبل از صدور آن، موافقت با معاهده‌ها و قراردادهای بین‌المللی از اهم صلاحیت‌های شورا است.

در حال حاضر امیر و رئیس دولت امارات شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان است. پایتخت و بزرگ‌ترین شیخ‌نشین این کشور ابوظبی است.در این کشور هیچ گونه فعالیت حزبی وجود ندارد و بیشتر دارای جمعیتها و باشگاههای اجتماعی و هنری و صنفی و فرهنگی و فکری است که بیشترین همگرایی را با سیاستهای راهبردی و کلان نظام امارات دارند.

روز ملی استقلال امارات متحده عربی

هر ساله تاریخ 2 دسامبر به عنوان روز ملی امارات متحده عربی در این کشور جشن گرفته می شود. از سال 1920میلادی این شیخ‌نشین ها تحت الحمايه انگليس و جزء مستعمره‌های این کشور محسوب می شدند . شيوخ هر يك از آن مناطق ، طبق قراردادهايى ، زيرنظر مأمورين دولت انگليس ، قلمرو خود را اداره مي‏ كردند و انگليس در اين منطقه ، پايگاه ‏های نظامي متعددی ايجاد كرده بود 2 دسامبر 1971 میلادی روزیست که 7 شیخ‌نشین ابوظبی ، فجیره ، ام‌القوین ، عجمان دبی ، شارجه و رأس‌الخیمه تصمیم به اتحاد گرفتند . اتحادی که به تأسیس کشور امارات متحده عربی منجر شد.

پیشنهاد اتحاد بین شیخ نشین ها را زاید بن سلطان آل نهیان (حاکم شیخ‌نشین ابوظبی) و راشد بن سعید آل مکتوم (حاکم شیخ‌نشین دبی) مطرح کردند . کمی بعد شیخ‌نشین رأس‌ الخیمه نیز به کشور امارات متحده عربی پیوست . شیخ‌نشین‌های قطر و بحرین نیز در این جلسات شرکت داشتند اما آن‌ها این اتحاد را قبول نکردند و تصمیم گرفتند خود یک کشور مستقل باشند . بدین ترتیب کشور امارات متحده عربی به معنی: شیخ‌نشین‌های متحد عرب تاسیس شد .

مردم امارات هر ساله در این روز با به‌ دست گرفتن پرچم امارات متحده عربی و نقاشی کردن پرچم بر روی خودروها و ساختمان‌ها و همچنین تزئین خیابان‌ها پایکوبی می‌کنند . لازم به ذکر است این روز در امارات تعطیل رسمی است.

تعطیلات رسمی و مذهبی

تعطیلات هفتگی در امارات جمعه و شنبه هستند که جمعه های برخی از شرکت های خصوصی و بانک ها به صورت نیمه وقت باز می باشند، ولی شرکت های دولتی و مدارس تعطیل هستند. در کشور امارات متحده عربی تعطیلات رسمی بر طبق تقویم میلادی و تعطیلات مذهبی بر طبق تقویم اسلامی می باشند و از آنجایی که تعداد روزهای تقویم اسلامی یازده الی 12 روز کمتر از روزهای تقویم میلادی است، تعطیلات مذهبی در تقویم میلادی متغیر هستند.

در امارات روز اول ماه ژانویه به مناسب آغاز سال میلادی، دوم ماه دسامبر که روز ملی است به مدت دو روز، سی ام ماه نوامبر که روز شهداست، عید فطر که پایان ماه رمضان است به مدت سه روز، عید قربان به مدت سه روز، شروع سال جدید در تقویم اسلامی که اول ماه ربیع الاول می باشد، روز معراج پیامبر و روز میلاد حضرت محمد از تعطیلات رسمی و مذهبی این کشور به شمار می آیند.