منکریه‏ از شاخه‌های هفتاد و سه ملت است.

تاریخچه

گویا نام «منکریه» در این کتاب(هفتاد و سه ملت) به اشتباه آمده است و صحیح آن چنانکه در «الفرق المفترقه» آمده باید «میلیه» باشد. در آن کتاب چنین آمده: «میلیه» منکر شفاعت شدند و گفتند که شفاعت نوعی میل است و در قیامت میلی نباشد.

عقاید

در کتاب هفتاد و سه ملت، «منکریه» به افرادی گفته شده است که منکران شفاعت در قیامتاند. آن‌ها معتقدند که افراد مستحق عقوبت، شایسته شفاعت نیستند جز آن‌که خداوند به میل خودش بخواهد آنان را شفاعت کند، در حالی‌که هیچ نوع میلی در خداوند وجود ندارد.[۱] ه[۲] [۳]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 429 با ویرایش و اصلاح جملات.
  2. فتاد و سه ملت يا اعتقادات مذاهب، كتابى بى ‏نام مربوط به قرن ششم به تصحيح دكتر محمد جواد مشكور، تهران، سال 1341 هجری شمسی، ص 33.
  3. عراقی ابومحمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 92.