«مستثنیه‏» شاخه‌ای از شاخه‌های «مشبهه» و شیعه‏‌اند[۱]،[۲]،[۳].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 409
  2. مقریزی تقی الدین ابو العباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911، ج 4، ص 170.
  3. اقبال آشتیانی عباس، خاندان نوبختى، تهران، سال 1311 هجری شمسی، ص 264.