«لوزیه»‏ از جمله فرقه‌هایی است که نام آن در کتاب هفتاد و سه ملت آمده است.

عقاید

لوزیه معتقدند که انسان‌ها مثل بادام، گردو، پسته و فندق سر‌بسته هستند به طوری که نمی‌توان از ظاهرشان آنها را شناخت. با این‌حال اگر بادام، گردو، پسته و فندق شکسته شوند در آن‌صورت خواهی دید که بعضی از آن مغز ندارد و بعضی مغز درست و حسابی ندارد ولی بعضی دارای مغز ارزش‌مند است. این موضوع درباره اهل ایمان و شرک نیز صادق است، زیرا ایمان و شرک نیز از امور مخفی و مربوط به اقرار و انکار دل است و چنین اقراری امری مخفی است و نمی‌توان از ظاهر انسان‌ها پی به آن برد و پاک (ایمان) را از پلید (شرک) تشخیص داد. پس تکلیف؛ پرهیز از همه آدمیان است تا مبادا شخص به نجاست کفر آلوده شود در حالی‌که خودش از آن خبر ندارد[۱]،[۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 378 با ویرایش و باز نویسی جملات
  2. هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، کتابى بى‏نام مربوط به قرن ششم هجری قمری، با تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، تهران، سال1341 شمسی، ص 51