عقیلیه
عقیلیه مطابق با گزارش منابع فرقه‌شناسی، طایفه‌ای مشتمل بر هزار خانوار از مؤمنان مروت شعار بودند که در بهترین مکان جغرافیایی در شوشتر زندگی می‌کردند. آن مکان بهترین نقطه در دشت و صحرایی خوش‌منظر و محل نصب خیمه‌ها و توقف‌گاه احشام‌شان بود. آنها بزرگان طایفه خود را به عقیل بن ابی‌طالب برادر حضرت علی (علیه‌السلام) منسوب می‌کردند. بزرگشان شخصی به نام میرحسین عقیلی بود که در بخشش و سخاوت حاتم طایی زمان خود به حساب می‌آمد. علاوه بر این مطالب، سادات شوشتر را خال و عروس خاندان پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم) را خلخال می‌نامیدند[۱]،[۲].