طلال بن عبدالله
| طلال بن عبدالله | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | مکه |
| روز درگذشت | ۷ ژوئیهٔ ۱۹۷۲ |
| محل درگذشت | استانبول |
| دین | اسلام |
| فعالیت‌ها | پادشاه اردن از ۲۰ ژوئیه ۱۹۵۱ تا 1952 |
زندگی و تحصیلات
طلال در 1909 در مکه به دنيا آمد و از دانشکده نظامی سند هرست انگلستان فارغ التحصيل گردید. وی پس از قتل پدرش ملک عبدالله در بيت المقدس به دست يک فلسطينی از 20 ژوئيه 1951 بر جاي او نشست.
طلال ابن عبدالله پادشاه 53 ساله اردن در تصمیمی غیرمنتظره در پاريس به سفارت انگلستان رفت و در برابر کارکنان سفارت و مراجعان فرياد زد: مرگ بر استعمار،مرگ بر انگلستان، زنده اردن و ... و از آنجا خارج شد.
برکناری
در پي اين اقدام، پارلمان اردن که تعطيلات خود را می‌گذرانيد به دعوت ابوالهدي پاشا نخست وزير وقت تشکيل جلسه داد و اعلام کرد که ملک طلال به بيماری روانی مبتلا شده و قادر به انجام وظايف خود نيست . سپس با تصويب پارلمان ،حسين پسر خردسال طلال بر جاي پدر نشست و تا مدتی نايب السلطنه داشت.
سیاست‌های ضد استعماری
ملک طلال در طول سلطنت کوتاه خود مناسبات اين کشور با انگلستان ، دولت سعودی و مصر را بهبود بخشيد و با اصلاح قانون اساسی اردن آزادی بيشتری به ملت داده بود ولی با ژنرال کلوب پاشا فرمانده انگليسی ارتش اردن مناسبات حسنه نداشت و راهی جز خواست لندن می‌پيمود. توطئه برکناری طلال،پيش از سفر او به پاريس از سوی انگلستان طرح شده بود زيرا که در همين زمان نايب السلطنه عراق که دست نشانده انگلستان خوانده می‌شد به طور غير منتظره به اردن رفته بود. ملک طلال 20 سال پس از خلع از سلطنت در سال 1972 درگذشت. [۱].