سید ساجد علی نقوی
نام کاملسید ساجد علی
اطلاعات شخصی
روز تولدیکم ژوئن
محل تولداتک پاکستان
دیناسلام، شیعه
استادانایت الله محمد باقر الصدر، آیت الله ابو القاسم خوئی و آیت الله روح الله خمینی
شاگردانسید افتخار نقوی و غلام رسول عرفانی
آثارترجمه کتاب لمحه دستور الجمهوریه الاسلامیه
فعالیت‌هاموسسه هیات علمای امامیه

سید ساجد علی نقوی

زندگی نامه

سید ساجد علی نقوی در یکم ژوئن سال ۱۹۴۰میلادی در ملهو والی از توابع اَتَک ایالت پنجاب پاکستان به دنیا آمد.[۱] تحصیلات دینی را در مولتان،‌ در مدرسه مخزن العلوم جعفریه شروع کرد.[۲] دروس نظامیه را نیز به پایان رسانید.[۳] از استادان وی،‌مولانا سید گلاب شاه و مولانا محمد حسین قابل ذکر هستند.[۴] سید ساجد علی نقوی در سال ۱۹۵۸تا ۱۹۷۰میلادی در همین مدرسه به تدریس علوم اهل بیت(ع) مشغول بود.[۵] وی در سال 1970م برای ادامه تحصیلات بیشتر، به نجف اشرف عزیمت کرد و تا 1975م به تحصیل علم پرداخت. استادان او از این قرار بوده اند: 1-حجۀ الاسلام حضرت مدرس افغانی 2-آیه الله شیخ جواد تبریزی 3-آیۀ الله سید محمد باقر الصدر 4- آیۀ الله ابو القاسم خوئی 5- مجاهد اکبر حضرت آیۀ الله روح الله خمینی(رح). هنگامی که حزب بعث عراق علمای شیعه را از عراق خارج کرد، وی در سال 1975م به قم آمد و در درس خارج آیۀ الله العظمی سید محمد رضا گلپایگانی شرکت کرد و پس از اتمام تحصیلاتش، در قم و نجف به کار تدریس مشغول شد، مولانا سید افتخار حسین نقوی و مولانا غلام رسول عرفانی از شاگردان او بوده اند. در سال 1978م به روالپندی بازگشت و در مدرسه آیۀ الله الحکیم، مدرس اعلا شد و از زمان وردوش، این مدرسه رونق و جان تازه ای گرفت. او مؤسسۀ» هیأت علمای امامیه« را بینان نهاد و همین هیأت، در سال 1980م در اسلام آباد گردهمایی شیعه را تشکیل داد و بدین وسیله بینش و احساس سیاسی شیعیان را بالا برد. علامه سید ساجد علی علاوه بر فعالیت در عرصه سیاست و اجتماع، در زمینه پژوهش و تحقیق فعال می باشد بخاطر همین انگیزه و علاقه به تحقیق بود باوجود دلمشولی ها کتاب » لمحۀ فقیه عن دستور الجهموریه الاسلامیه« نوشتۀ امام باقر الصدر الشهید رحمۀ الله علیه را ترجمه کرد که از طرف دفتر تبلیغات اسلام آباد، به چاپ رسید.

پانویس

  1. نقوی، تذکره علمای،‌۱۳۷۰ش، ص۸۴.
  2. نقوی، تذکره علمای،‌۱۳۷۰ش، ص۸۴.
  3. سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۱.
  4. نقوی، تذکره علمای،‌۱۳۷۰ش، ص۸۵.
  5. سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۱.


منابع