خالد نزار
سرلشکر خالد نزّار در 27 دسامبر 1937 در روستای سرایانه از توابع باتنا به دنیا آمد. ایشان یکی از نظامیان الجزایری است. او چهارمین رئیس ستاد ارتش الجزایر و از حامیان کودتا علیه نتایج انتخابات مجلس شورای اسلامی بود که در دسامبر 1991 صورت گرفت و در این دوره از قدرت‌های رژیم الجزایر بود. بین سال های 1990 و 1993 میلادی دادگاه نظامی بلیدا برای ایشان که وزیر دفاع بود و نیز پسرش لطفی به اتهام نقض اقتدار ارتش و توطئه علیه اقتدار دولت به 20 سال زندان محکوم شد.
| خالد نزار | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | خالد نزار |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1937 م، ۱۳۱۵ ش، ۱۳۵۵ ق |
| محل تولد | الجزایر |
| دین | اسلام، اهل سنت |
| استادان |
|
| فعالیت‌ها | وزیر دفاع اسبق الجزایر، فرمانده نظامی |
معرفی اجمالی
وی در خانواده‌ای پرجمعیت با چهارده نفر به دنیا آمد و پدرش به عنوان گروهبان در ارتش فرانسه کار می‌کرد. خالد نزار راه پدرش را ادامه داد، اگرچه انقلاب الجزایر در آن زمان آغاز شده بود؛ زیرا او در سال 1955 به مدرسه نظامی فرانسه سنت مایکسنت پیوست، اما در پایان سال 1958 از ارتش فرانسه فرار کرد تا به جبهه اول بپیوندد. ارتش آزادی‌بخش ملی الجزایر که به رهبری شاذلی بن جدید بود. در آن زمان به دلیل دیر پیوستن به انقلاب، تردیدها به سمت او کشیده شد. در هر صورت او در تونس ماند و انقلابیون را آموزش داد تا اینکه الجزایر در سال 1962 استقلال خود را به دست آورد.
فعالیت‌ها
او در سال 1982 م فرمانده ناحیه پنجم نظامی در قسطنطنیه و سپس فرمانده نیروی زمینی و معاون ستاد ارتش ملی خلق در 16 ژوئن 1987 م شد و در حوادث اکتبر 1988 م او مأموریت یافت تا نظم را برقرار کند. در آن حوادث تعدادی از مردم کشته شدند و سپس در 10 جولای 1990 م رئیس‌جمهور شاذلی بن جدید او را به‌عنوان وزیر دفاع منصوب کرد و تا 27 ژوئیه 1993 م در این سمت باقی ماند. ایشان توانست کودتای علیه انتخابات را رهبری کند.
در سال 1993 م مورد سوء قصد ناموفق قرار گرفت، که باعث شد کم کم از زندگی سیاسی کناره‌گیری کند، پس از به دست گرفتن قدرت توسط یامین زروال در سال 1994 م در ژوئیه 2000 م، او به همراه سه پسرش یک شرکت خدمات اینترنتی را تاسیس کرد. شکایت‌هایی در این رابطه در پاریس پایتخت فرانسه در سال 1392 م علیه وی ثبت شد. الشاذلی بن جدید او را به جاسوسی برای فرانسه متهم کرد که وی کاملا آن را رد کرد. خالد نزار همچنین متهم به استفاده از گلوله واقعی در تظاهرات 1988 م بود و ایشان اظهار داشت که نیروهای متفرق کننده که برای متفرق کردن تظاهرات اعزام شده بودند گلوله لاستیکی در اختیار نداشتند.