ابراهیم برماوی
ابراهيم بن محمد بن شهاب الدِّين بن خالد الأزهری الشافعي الأنصاري ملقب به البرماوی از بزرگترين عالمان عصر خود بوده است. با اینکه بیشتر مشایخ الازهر از بین عالمان مالکی مذهب بودند وی اولین عالم شافعی است که به سمت شیخی الأزهر انتخاب شد که این دلالت بر جایگاه علمی و مذهبی وی دارد.او از سال 1101 هـ/1690 م تا سال 1106 هـ/1695 م به عنوان شیخ الازهر فعالیت می‌کرد. البرماوی قبل از مقام شیخی به عنوان یکی از استادان فقه شافعیه در جامع الازهر تدریس می‌کرد.
| نام | ابراهيم بن محمد بن شهاب الدِّين بن خالد الأزهری الشافعی الأنصاری |
|---|---|
| نامهای دیگر | الشيخ البرماوی |
| وفات | 1106 هـ/ 1695 م |
| محل تولد | روستای برما، محافظة الغربية، مصر |
| محل وفات | قاهره - مصر |
| مذهب | شافعی |
| برخی آثار | حاشية على شرح الشيخ يحيى القرافی. حاشية على شرح ابن قاسم. |
ولادت
ابراهيم بن محمد البرماوی شافعی در روستای برمای استان غربيه مصر متولد شده است.
آثار
از او آثار متعددی در حديث، فقه شافعی، فرائض، مواريث و تصوف به جای مانده است که به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم:
1- حاشية على شرح الشيخ يحيى القرافي لمنظومة ابن فرح الإشبيلی فی علم مصطلح الحديث.
2- حاشية على شرح ابن قاسم (الغزی) فی الفقه الشافعی.
3- حاشية على شرح السبط (وهو الماردينی المتوفى سنة 907 هـ) على الرحبية في الفرائض.
4- الميثاق والعهد فيمن تكلم فی المهد.
5- رسالة في الدلائل الواضحات فی إثبات الكرامات، والتوسل بالأولياء بعد الممات فی التصوف والتوحيد.
6- حاشية على شرح فتح الوهاب لزكريا الأنصاری.
7- حاشية على شرح غاية التقريب.
وفات
ابراهیم برماوی در سال 1106 در قاهره وفات کرد و در همانجا به خاک سپرده شد.