مالکیه (پیروان مالک اشتر)

مالکیه فرقه‌‏ای از شیعه و از پیروان مالک بن حارث بن عبد یغوث نخعی‏ معروف به مالک اشتر بودند که در سال 37 هجری قمری به شهادت رسید.

شرح حال مالک اشتر

او یکی از دلیران عرب بوده و از اصحاب حضرت علی (ع) به شمار می‏‌رفت. نقش محوری مالک به خصوص در جنگ‌های جمل و صفّین و یاری رساندنش به حضرت، نقطه عطفی در تاریخ اسلام به حساب می‌آید. هنگامی که امام علی(ع) به خلافت رسید، وی از طرف حضرت به عنوان والی مصر معرفی شد، اما قبل از رسیدن به مصر به دست عمّال معاویه مسموم شد و به شهادت رسید.

خاستگاه مالکیه

این طایفه در آمل مازندران می‏‌زیستند و اکنون نیز از آن قوم در آن مناطق دیده می‌شود. اصالت آنها به لار مازندران و حوالی قصران باز می‌گردد. آنها خود را از متشیعه می‌شمرند. مسجد طشت ‌‌زنان آمل به نام مالک است. ملا اولیاءاللّه از علما و تاریخ‌نگاران قرن هشتم هجری قمری نوشته است که مسجد دیگری نیز در شهر آمل در محله چلاوه سر روبروی کوچه سماکی وجود دارد که همراه مناره‌اش به نام مالک اشتر است. این طایفه هر سال یا هر دو سال به آمل می‌آیند و مسجد را تعمیر می‌کنند. مشهدی (مزار) معروف به لل پرچین؛ مقبره یکی از مشایخ و سادات ایشان است.

عقاید

مالکیه معتقد بودند که پس از علی بن أبی طالب(ع) رهبری جامعه به مالک منتقل شده و او پیشوای مردم است[۱] [۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 384 با ویرایش، جابجایی و اصلاح گسترده جملات.
  2. آملی محمد بن حسن، (ملا اولياء الله) تاریخ رویان، تهران، سال 1313 هجری قمری، ص 47