وعیدیه
وعیدیه فرقهای از مسلمانان بودند که به وعد و وعید اعتقاد داشتند و خصوصا عقیده آنها درباره وعید افراطگونه بود به طوری که در ترساندن بندگان خدا از آتش دوزخ مبالغه میکردند مثلا میگفتند که اگر کسی هزار سال عمر کند و در این هزار سال تمام روزها را روزه بگیرد و شبها تا صبح در حال عبادت باشد، اما به محض آنکه یک گناه کبیره از او سر بزند و بدون توبه بمیرد، به طور دایم در دوزخ میماند و تمام اعمال و عباداتش به هدر خواهد رفت. ولی نظر شیعه آن است که رسول خدا (ص) و امامان معصوم(ع) و حضرت زهرا(س) همراه با پیامبران بزرگ شفیع گناهکاران خواهند شد و چنین افرادی سرانجام وارد بهشت خواهند شد. [۱] [۲] [۳]