هبه ابو ندا

نسخهٔ تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۷ توسط Javadi (بحث | مشارکت‌ها)

هبه ابو ندی شاعر، رمان‌نویس، متخصص تغذیه، و ویکی‌مدین فلسطینی بود. رمان او اکسیژن برای مردگان نیست در سال ۲۰۱۷ در جایزه شارجه برای خلاقیت عرب مقام دوم را کسب کرد او در جنگ ۲۰۲۳ اسرائیل و حماس در نوار غزه در حمله هوایی اسرائیل کشته شد.

هبه ابو ندا
نام کاملهبه ابو ندی
نام‌های دیگرهبة كمال أبو ندى
اطلاعات شخصی
سال تولد1991 م، ۱۳۶۹ ش‌، ۱۴۱۱ ق
محل تولدمکه، عربستان سعودی
دیناسلام، اهل‌سنت

زندگی‌نامه

ابوندا در ۲۴ ژوئن ۱۹۹۱ در مکه، عربستان سعودی به دنیا آمد. او مدرک لیسانس بیوشیمی را از دانشگاه اسلامی غزه و مدرک کارشناسی ارشد را در رشته تغذیه بالینی از دانشگاه الازهر دریافت کرد.

او مدتی در مرکز خلاقیت روسول که با مؤسسه یتیمان الامل مرتبط بود، کار کرد. به گفته الایام، او «دغدغه عدالت، قیام‌های مرتبط با بهار عربی و واقعیت‌های زندگی فلسطینی‌های تحت اشغال را داشت.»

شهادت

در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۳، در جنگ اسرائیل و حماس، در جریان یک حمله هوایی توسط نیروی هوایی اسرائیل، که به خانه او در خان یونس در جنوب غزه انجام شد، کشته شد. او هنگام مرگ ۳۲ سال داشت. صدها هزار نفر این کار را کردند، و در میان آنها هبه ابونداء، رمان‌نویس و شاعر فلسطینی بود که به خانه بستگانش در خان یونس پناهنده شده بود. اما جنوب غزه امن تر از شمال آن نبود و یک هفته بعد، شاعر ۳۲ ساله در حمله صهیونیست‌ها کشته شد.

ابوندی روز ۲۰ اکتبر، در همان روز که کشته شد، در صفحه فیس‌بوک خود نوشته بود: «به خدا قسم، ما در غزه یا شهیدیم و یا شاهد آزادی خود، و همگی صبر می‌کنیم تا ببینیم که کجا خواهیم بود. خداوندا همگی انجام وعده حق تو را انتظار می‌کشیم.»

آثار

ابوندا سه مجموعه شعر را تالیف کرد و در سال ۲۰۱۷ در جایزه خلاقیت شارجه در بخش رمان برای اولین بار، اکسیژن برای مردگان نیست، مقام دوم را کسب کرد. او همچنین در رقابتی به نام ناهید الریس نویسنده فلسطینی مقام اول را در بخش داستان کوتاه کسب کرده بود.

بسیاری از مردم در شبکه‌های اجتماعی ادای احترامی برای او نوشتند و برخی او را «دختر غزه»، «جنگجوی امید» و «نویسنده خاص» نامیدند.

آنتونی آناکساگورو شاعر، نویسنده و ناشر بریتانیایی ـ قبرسی، حاتم الاطیر شاعر فلسطینی و تعدادی دیگر از شعرا و نویسندگان جهان به شهادت هبة ابو ندی واکنش نشان داده‌اند

هبه در مقدمه کتابش (اکسیژن برای مردگان نیست) می‌گوید: «چنگال‌هایتان را از گوشت ما بیرون بکشید، دست از گندم‌های ما بکشید، گریبان بال‌هایمان را رها کنید… نمی‌توانید این انقلاب را متوقف کنید، بر شما در شهرهای حفاظت‌شده‌تان دست می‌یابیم، شما را به بدن‌هایمان، و چشمانمان، و رویاهایمان، و انقلابمان محاکمه می‌کنیم.»