عامه
عامّه در اصطلاح شیعه امامیه به معنی اهل‌سنت و جماعت است که در برابر شیعیان یعنی خاصّه میباشد و چون از نظر جمعیت شامل اکثریت مسلمانان می‌شوند، به آنان عامّه گویند[۱].
وجه نام‌گذاری
دلیل نام‌گذاری اهل‌سنت به «عامه» این است که چون در سه قرن اول هجری قمری یعنی دوران زندگی امامان شیعه، اهل‌سنت حاکم بودند و تقریبا همه امکانات حکومتی، قضایی و علمی در اختیار آنان بود[۲]. از این جهت تعبیر «عامه» دربارۀ آنان به کار می‌رفته و حتی این تعبیر در احادیث امامان شیعه نیز بیان شده است[۳]، مثلا در مقبوله عمربن‌حنظلة از [[جعفر بن محمد (صادق)
]] از این تعبیر استفاده شده است[۴].