تاج الدین سبکی
أبونصر تاج‌الدین عبدالوهّاب بن علی بن عبدالکافی السبکی (1327 - 1370م / 727 هـ - 771 هـ) فقیه شافعی و مؤرخ عربی وقاضی القضات دمشق بود.
| تاج الدین سبکی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | أبونصر تاج‌الدین عبدالوهّاب بن علی بن عبدالکافی السبکی |
| اطلاعات شخصی | |
| سال درگذشت | 771 ق، ۷۴۸ ش، ۱۳۷۰ م |
| آثار |
|
| فعالیت‌ها | فقیه شافعی و مؤرخ عربی وقاضی القضات دمشق |
زندگی‌نامه
وی در کودکی به دمشق رفت و در همان‌جا ادامه حیات داد تا یکی از مشهورترین قضات دمشق شد و در همان شهر درگذشت. او زبانی گویا و مستدل داشت و پس از پایان دوران قضاوت به استمرار و تکمیل مطالعات فقهی- حقوقی خود پرداخت[۱]
آثار
او کتاب‌های زیادی دارد از جمله:
- کتاب معید النعم و مبید النقم[۲]
- السیف المشهور فی شرح عقیدة أبی‌منصور
- شرح مختصر ابن الحاجب
- الإبهاج فی شرح المنهاج، شرح منهاج البیضاوی در اصول فقه.
- القواعد المشتملة علی الأشباه والنظائر.
- طبقات الشافعیة الکبری والوسطی والصغری.
- جمع الجوامع در اصول فقه.
- أوضح المسالک إلی المناسک در فقه
- کتاب الأربعین در حدیث
- قاعدة فی الجرح والتعدیل
- معجم الشیوخ[۳]
درگذشت
وی در شب سه شنبه هفتم سال 771 هجری قمری درگذشت و پس از ورق زدن صفحه‌ای درخشان در تاریخ علمای مسلمان در چهل و چهار سالگی در تربت السبکیه در منطقه کوه قاسیون مشرف به شهر دمشق مدفون گردید[۴].
پانویس
- ↑ تاج الدین ابن السبکی
- ↑ معید النعم ومبید النقم
- ↑ تاج الدین السبکی
- ↑ خفاجی، محمد عبدالمنعم، الأزهر فی الف عام، عالم الکتب بیروت - مکتبة الکلیات الأزهریة، ج2، ط2، ص 276