جمال الدین صرصری

جمال‌الدین الصرصری (588هـ — 656هـ / 1192م — 1258م) علامه، شاعر ادیب، جمال‌الدین أبو زکریا یحیی بن یوسف بن یحیی بن منصور بن المعمر بن عبدالسلام الأنصاری البغدادی الصرَّصری الحنبلی الصوفی. او منسوب به صرصر شهری نزدیک به بغداد است که نهری به این نام وجود دارد. تاتارها هنگام ورود به بغداد او را کشتند و گفتند که یکی از آنان را نیز او با عصای خود کشته و سپس به شهادت رسید و به صرصر رساندند و در آنجا دفن کردند. او را یکی از بهترین شاعران در مدح پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) می‌دانند، ابن شاکر الکتبی درباره او گفته است: «او صاحب مدح‌های نبوی است که در آفاق عالم مشهور است، من شاعری به اندازه او در مدح سرایی از پیامبر صلی الله علیه و آله سراغ ندارم.» شعرهایش بسیار طولانی بود. یکی از آنها که او آن را "الروضة الفاخرة فی أخلاق محمد المصطفی الباهرة" نامید، به هشتصد و پنجاه بیت رسید. همچنین دارای لامیه‌ای مشتمل بر پانصد و پنجاه و هفت بیت است.

جمال‌الدین الصرصری
نام کامل	جمال‌الدین أبو زکریا یحیی بن یوسف بن یحیی بن منصور بن المعمر بن عبدالسلام الأنصاری البغدادی الصرَّصری الحنبلی
اطلاعات شخصی
سال درگذشت	656 ق، ۶۳۷ ش‌، ۱۲۵۸ م

تولد و تربیت

وی در سال 588 هجری قمری متولد شد و از همان دوران کودکی در طلب علم رشد کرد، چنان که قرآن را با روایات از اصحاب ابن عساکر بطایی می‌خواند و از برخی علمای بغداد حدیث شنید و فقه را فراگرفت. سپس به فراگیری زبان عربی پرداخت و در آن ممتاز شد تا اینکه گفته شد صحیح جوهری را کامل حفظ کرد و در منظومه‌های شعری == سرآمد تا از بزرگان او شد.

اساتید= =

ابن عساکر البطایحی، الشیخ علی بن إدریس الیعقوبی، الشیخ عبدالمغیث الحربی.

شاگردان

الحافظ الدمیاطی، علی ابن حصین الفخری، القاضی سلیمان بن حمزة، أحمد بن علی الجزری و زینب بنت الکمال.

آثار

1. الدرة الیتیمة والمحجة المستقیمة فی الفقه الحنبلی.
2. منظومة فی مدح النبی وبیان عقیدة أهل السنة والجماعة.
3. منظومة فی معرفة أوائل شهور الروم ومعرفة عددها.
4. المنظومة الصرّصریة.
5. الوصیة الصرصریة.
6. الروضة الناضرة فی أخلاق المصطفی الباهرة.
7. الشارحة فی تجوید الفاتحة.
8. المختار من مدیح المختار.
9. نظم زواید الکافی علی الخرقی.
10. نظم مختصر الخرقی فی الفقه.

آثار در مورد او

الصرصری: حیاته وشعره – فداء فیصل زباد

وفات

هنگامی که تاتارها در سال 656 هجری قمری وارد بغداد شدند، او را به ملاقات کرمون بن هلاکو دعوت کردند، اما او از پاسخ دادن خودداری کرد و در خانه‌اش ماند و با آنان مقابله نمود سرانجام زخمی شد و در همان جا دفن گردید او در پایان عمر نابینا شده بود.