سازمان ملل متحد
هنگامی که ویرانه‌های جنگ جهانی دوم همچنان از اروپا تا آفریقا و آسیا گسترده بود، ۵۱ کشور در ۲۴ اکتبر ۱۹۴۵ میلادی منشور ملل متحد را امضا کردند تا نهادی به نام سازمان ملل متحد پایه‌گذاری شود؛ سازمانی که اهداف اولیه آن حفظ صلح و امنیت بین‌المللی، انجام اقدامات جمعی مؤثر برای جلوگیری و برطرف کردن تهدیدات علیه صلح و توسعه روابط دوستانه میان ملت‌ها بود.
| مقر سازمان ملل متحد | منهتن، نیویورک سیتی، ایالات متحده آمریکا |
|---|---|
| زبان‌های رسمی سازمان ملل متحد | عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، روسی |
| نوع | سازمان بین‌دولتی |
| کشورهای عضو | ۱۹۳ کشور و ۲عضو ناظر |
| حاکمان | دبیرکل سازمان ملل متحد / قائم‌مقام دبیرکل سازمان ملل متحد / رئیس مجمع عمومی سازمان ملل متحد |
تشکیل سازمان ملل متحد
اصطلاح ملل متحد را نخستین بار فرانکلین روزولت رییس جمهوری آمریکا در جریان جنگ جهانی دوم برای اشاره به متفقین به کار برد. نخستین کاربرد رسمی این اصطلاح در بیانیه یکم ژانویه ۱۹۴۲ میلادی سازمان ملل متحد بود که در آن متفقین از مفاد منشور آتلانتیک پشتیبانی کرده بودند و از متفقین خواسته شد تا از صلح جداگانه با نیروهای محور خودداری کنند. در این زمان سندی با عنوان اعلامیه ملل متحد ایجاد شد که ۲۶ کشور جهان از جمله ایران آن را امضا کردند و آمادگی خود را علیه جنگ اعلام کردند.
مطابق این سند در کنفرانس‌های مسکو، قاهره و تهران در ۱۹۴۳ میلادی اندیشه تشکیل سازمان ملل متحد جدی‌تر شد. از اوت تا اکتبر ۱۹۴۴ میلادی نمایندگان کشورهای آمریکا، شوروی، انگلیس، فرانسه و جمهوری چین در کنفرانس دامبارتن اوکس در ایالت واشنگتن دی سی، برروی برنامه‌های تشکیل سازمان ملل متحد مطالعه کردند. بیشتر مباحث این کنفرانس درباره نقش اعضای سازمان و شرایط دعوت از آنها بود. سپس در آوریل ۱۹۴۵ در کنفرانس سان فرانسیسکو، تکلیف حق وتو برای پنج عضو شورای امنیت تعیین شد. سرانجام در ۲۴ اکتبر ۱۹۴۵ میلادی منشور ملل متحد به امضای۵۰ کشور رسید و سازمان ملل متحد به طور رسمی تشکیل شد.
شروع فعالیت و نخستین جلسه سازمان
این سازمان فعالیت خود را در ۱۹۴۶میلادی آغاز کرد. در ابتدا نشست‌های سازمان در لندن و ژنو برگزار می‌شد تا اینکه در ۱۹۵۱ میلادی مقر اصلی سازمان ملل متحد در نیویورک مستقر شد.
همچنین نخستین جلسه مجمع عمومی سازمان ملل متحد با حضور ۵۱ عضو برگزار شد و نخستین جلسه شورای امنیت در ۱۷ ژانویه ۱۹۴۶ میلادی در کلیسای وست مینستر لندن برگزار شد. مجمع عمومی، نیویورک سیتی را به عنوان میزبان مقر سازمان ملل انتخاب کرد. اماکن مرتبط با سازمان ملل از جمله ساختمان‌های مقر سازمان ملل در ژنو، وین و نایروبی به عنوان قلمروهای بین‌المللی در نظر گرفته می‌شوند. همچنین تریگوه لی وزیر امور خارجه نروژ به عنوان نخستین دبیرکل این سازمان انتخاب شد.
وظایف و اهداف سازمان
نخستین و مهم‌ترین هدف سازمان ملل متحد، حفظ صلح و امنیت بین‌المللی بوده است. در عین‌حال اهداف دیگری از جمله توسعه روابط دوستانه براساس احترام به اصل برابری حقوق دولت‌ها در تعیین سرنوشت، تحقق بخشیدن به توسعه همکاری بین‌المللی از طریق حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، علمی و انسانی، احترام به حقوق بشر و آزادی‌های بنیادین و همچنین تبدیل شدن به مرکزی جهت هماهنگی ملل مختلف برای نیل به اهداف مشترک را دنبال می‌کند. در همین ارتباط سازمان ملل جهت دستیابی به اهداف خود، سازمان‌های جدیدی را ایجاد کرد و از سیستم ملل متحد استفاده کرد که برپایه ماده هفتم منشور ملل متحد سازمان ملل دارای ۶ رکن اصلی است.