سودان

سودان کشوری است در شرق قاره آفریقا و نزدیک به قاره اروپا که دین رسمی آن اسلام است. سودان به لحاظ جغرافیایی دارای موقعیتی استراتژیک و خیلی مهم است و برای جهان اسلام دروازه آفریقا است.

پرونده:Sudan.jpg

پرچم سودان

نام کشور	فارسی: پادشاهی مراکش، عربی: المملکة المغربیة، انگلیسی: Morocco
مکان	شرق آفریقا
منطقه زمانی	یوتی‌سی+۲ (CAT)
زبان	عربی و انگلیسی
پایتخت	خارطوم
نوع حکومت و ساختار سیاسی	فدرالیسم دولت موقت
واحد پول	پوند سودان

پیشینه

سودان بخشی از فرمانروایی‌های کوش و نوبیه بوده که صدها سال قبل از میلاد مسیح بر گستره عظیمی از جنوب کردوفان تا صحرای سینا حکمرانی می‌کرده‌اند. شمال آفریقا در آغاز سده هشتم میلادی به اسلام گروید. کم‌کم اسلام به بازارهای سودان غربی راه یافت اما تأثیر اولیه آن اندک بود اما گسترش اسلام در سودان از حدود سده ۱۱ تا ۱۴ میلادی سرعت گرفت و از طریق حکومت‌های دینی از سده هفدهم تقویت یافته و استوار شد. محمدعلی پاشای مصری در (۱۸۲۰-۱۸۲۱ میلادی) به سودان لشکرکشی و آن را فتح کرد. حکومت مشترک عثمانی و مصر بر سودان تا سال ۱۸۸۱ ادامه یافت. با تسلط امپراتوری بریتانیا بر مصر، ابتدا اداره بخش اعظمی از سودان به بریتانیایی‌ها موکول شد و سپس ارتشبد چارلز جرج گوردون از طرف خدیو مصر، فرماندار کل سودان شد. بدین ترتیب سودان اگرچه رسماً تحت کنترل مصریان بود اما در واقع مستعمره بریتانیا بود. محمد احمد سودانی(مهدی سودانی) با ادعای مهدویت، جنبشی را شکل داد و در سال ۱۸۸۰ میلادی توانست اشغالگران از سودان بیرون کند. اما تا سال ۱۸۸۴ میلادی، هنوز حکومت فراگیر مهدی سودانی احمد تشکیل نشد. در فوریه ۱۸۸۴ میلادی بریتانیا به‌قصد سازش با مهدی سودانی، سودان را مستقل از مصر اعلام کرد و ارتشبد گوردون را به مقام فرمانداری کل سودان منصوب کرد. محمد احمد هم ام درمان را پایتخت خویش قرار داد ولی در طی یک بیماری مرموز در ژوئن ۱۸۸۵ میلادی درگذشت. بعد از او اختلافات داخلی شدت گرفت و سرانجام یکی از پیروان او به نام «عبدالله» به همراه نیروهایش که به «انصار» معروف بودند در سال ۱۸۹۱ بر دیگران پیروز شدند. سودان در سال‌های ۱۸۸۹ و ۱۸۹۰ میلادی، در گیر خشکسالی و گرسنگی و بیماری‌های واگیردار شد و در سال ۱۸۹۶ بریتانیا و فرانسه به ترتیب از شمال و از غرب وارد عملیات نظامی علیه دولت عبدالله شدند. نیروهای مشترک بریتانیایی - مصری به فرماندهی لرد هربرت کیچنر در سپتامبر ۱۸۹۸ میلادی، ام درمان، مرکز دولت عبدالله را اشغال کردند و سودان عملاً مستعمره کامل بریتانیا شد و «سر ریچنالد وینگیت» در سمت فرماندار کل سودان سازمان اداری سودان را با اقتباس از تشکیلات بریتانیایی پی‌ریزی کرد. پس از استقلال مصر در سال ۱۹۲۲ ، سوداهای استقلال‌طلبانه در سودان شکل گرفت در سال ۱۹۴۳ دو حزب «العشقاد» و «امت» با هدف استقلال‌طلبی تأسیس شدند. در نوامبر ۱۹۵۳ برای نخستین‌بار انتخابات مجلس در سودان برگزار شد و حزب «العشقاد» به رهبری «اسماعیل ازهری» با ۵۱ کرسی به پیروزی رسید. در سال ۱۹۵۵ مجلس مؤسسان ملی خواستار خروج کلیه نیروهای مصری و بریتانیایی از این کشور شد و جشن استقلال در ژانویه ۱۹۵۶ برگزار شد.

نام کشور

کشور سودان که در زبان عربی به آن « جمهوریة السودان» گفته می‌شود در سازمان‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد با زبان انگلیسی Republic of the Sudan نامیده می شود.

پرچم کشور

پرچم کشور سودان از هنگام استقلال تا ۱۹۶۹م مشتمل بر سه نوار رنگی آبی، زرد و سبز بود که رنگ آبی در آن نشانهٔ رود نیل، زرد نشانهٔ صحرا و سبز نشانهٔ زمین‌های کشاورزی بود. در سال ۱۹۶۹م پرچم سودان تغییر یافت به شکل امروزی درآمد. رنگ‌های این پرچم شباهت زیادی به پرچم کشورهای اسلامی دارد و مشتمل بر سه نوار قرمز، سفید و سیاه است که مثلث سبزرنگی در سمت چپ پرچم این سه نوار را قطع می‌کند. خیراندیش، رسول و سیاوش شایان.

نژاد

جمعیت سودان به طور فوق‌العاده‌ای پیچیده می‌نماید، اختلاط‌های شدید نژادی و جابه جایی‌های گاه مهم و گسترده قبایل موجب این اختلاط بوده است، از این رو قوم عرب دارای مفهومی بیشتر زبانی یا فرهنگی است تا نژادی؛ تردیدی نیست که قبایل عرب عمیقا در این سرزمین نفوذ کرده‌اند ولی آنها غالبا با بومیان آمیزش کرده و به طور تدریجی هویت نژادی خود را از دست داده‌اند ولی بر فرهنگ، ادبیات و زبان سودان اثر نهاده‌اند، از لحاظ جغرافیایی منطقه شمال سودان به دنیای عرب و ناحیه جنوب به افریقای سیاه مربوط می‌شود. «نوبی‌ها» از مهمتر اقوام سودان هستند که تا قبل از سال ۱۹۴۶ میلادی در امتداد نیل و در جنوب دنقله پراکنده بودند، در حال حاضر نوبی‌ها در فاصله بین آبشار دوم تا چهارم نیل سکونت دارند. گروه‌های قومی دیگری نیز وجود دارند که به زبان نوبی تکلم می‌کنند و با آنان خویشاوندی دارند. «بجه‌ها» اقوامی هستند که اکنون در تپه‌های دریای سرخ و بخش‌های غربی آن سکونت دارند، آنان اکثرا چادرنشینانی شتردارند به میزان متفاوتی تحت تاثیر اعراب و اسلام هستند. عبابده شمالی‌ترین قبیله از اقوام جدید بجه که اکنون بین مصر علیا و سودان تقسیم شده‌اند، عرب زبانند. از سایر اقوام غیر عرب سودان فورها هستند قلمرو آنان بیشتر در تپه‌های کوهستانی شمال شرقی است.

زبان رسمی

پیش از سال ۲۰۰۵ زبان عربی تنها زبان رسمی سودان بود اما در قانون اساسی سال ۲۰۰۵ عربی و انگلیسی، هر دو، به عنوان زبان‌های رسمی کشور اعلام شدند.

واحد پول

واحد پول سودان ، دینار سودانی است.

دین رسمی

۹۷%مردم سودان مسلمان هستند و تنها سه درصد را پیروان ادیان محلی آنیمیست و مسیحیان و قبطی‌ها تشکیل می‌دهند بیشتر مسلمانان سودان، مالکی مذهب و بخش زیادی از آنان تابع مذهب‌های تصوف و مقید به آداب و رسوم آنان هستند و همچنین اقلیتی از پیروان مذهب شیعه دوازده‌امامی در شهرهای خارطوم، ام درمان، شندی، ابوزبد، پورت سودان و دیگر استان‌های این کشور زندگی می‌کنند.

جغرافیا

پایتخت و شهرهای مهم

کشور سودان به ۱۵ ولایت ( استان) تقسیم شده‌است: • استان خارطوم - خارطوم ( پایتخت) • دریای سرخ - بورتسودان • جزیره - ود مدنی • دارفور جنوبی - نیالا • کردفان جنوبی - کادوقلی • سِنار - سنجه • دارفور شمالی - فاشر • کردفان شمالی - ابیض • شمالیه - دنقلا • دارفور غربی - جنینه • قضارف - قضارف • کسلا - کسلا • رود نیل - دامر • نیل سفید - ربک • نیل آبی - دمازین

مساحت

مساحت کشور سودان ۱٬۸۸۶٬۰۶۸ کیلومتر مربع می باشد .

مرزها

سودان از شمال با مصر و در شرق از طریق مرز آبی با یمن و عربستان، از جنوب شرقی با اتیوپی و اریتره؛ از جنوب با سودان جنوبی و از غرب با لیبی، چاد و افریقای مرکزی همسایه است.

موقعیت جغرافیایی و ویژگی های آب و هوایی

سودان از شمال تا جنوب ۱۹۳۱ کیلومتر و از مشرق به مغرب ۱۶۰۹ کیلومتر می‌باشد، ناحیه شمالی پر آب و در برخی نقاط دارای پوشش گیاهی جنگل است اما قسمت شمال غربی آن صحرای خشک، سوزان و لم یزرعی است که دنباله صحرای لیبی است و در استان شمالی سودان قرار می‌گیرد و بخش‌هایی از سرزمین نسبتا مرتفع «دارفور» را نیز شامل می‌شود. در مجموع آب و هوای این سامان گرم و خشک است، نزدیکترین نقطه افریقا به مکه معظمه در سودان واقع شده که «راس البا» نام دارد و در ساحل دریای سرخ است. از نظر جغرافیایی بخش اعظم سودان را دشت وسیعی تشکیل می‌دهد که توسط رود نیل و شاخه‌های آن آبیاری می‌شود، نیل سفید که از دریاچه ویکتوریا منشا می‌گیرد، در ناحیه نمول وارد کشور سودان شده و پس از طی مسافتی برابر ۱۶۰ کیلومتر وارد دشت رسی می‌شود، در این‌جا به مانع بر می‌خورد و در ناحیه باتلاقی وسیعی به نام سد گسترده می‌شود و پس از طی مسیر پر پیچ‌و‌خم به شاخه غربی خود پیوسته و شعبه نیل- کنگو را بوجود می‌آورد. دو شاخه نیل سفید و نیل آبی که در خارطوم بهم می‌پیوندند و رودخانه نیل اصلی عموما از خارطوم به سوی شمال پیش می‌رود و پس از مسیری طولانی از دنقله وارد مصر می شود.

احزاب

حزب های زیادی در سودان تشکیل شده اند گرچه حوزه و میزان فعالیت آنها و نیز قلمرو و افراد تفاوت بسیار زیادی دارد ولی شناخت آنان برای ترسیم فضای اجتماعی سودان می توانند نقش مؤثری داشته باشد، این احزاب عبارتند از: 1. الإخوان المسلمون في السودان 2. التجمع الاتحادي المعارض 3. التحالف الفيدرالي الديمقراطي السوداني 4. تنظيم القوى المستقلة الحرة 5. جبهة استقلال شرق السودان 6. جبهة الشرق 7. الجبهة الشعبية المتحدة للتحرير والعدالة 8. الحركة الشعبية لتحرير السودان 9. حركة العدل والمساواة 10. حركة تحرير السودان 11. حركة تحرير شرق السودان 12. حركة حق-السودان 13. حركة كوش 14. الحزب الإتحادي الديمقراطي -الاصل 15. حزب الأسود الحرة السودانية 16. الحزب الاشتراكي الديمقراطي الوحدوي (حشد الوحدوي SDUP) 17. حزب الأمة السوداني القيادة الجماعية. 18. حزب الأمة القومي 19. حزب الأمة الوطني 20. حزب الأمة للإصلاح والتجديد 21. حزب الأمة للإصلاح والتنمية 22. حزب البعث السوداني 23. حزب التمكين السوداني 24. حزب الحقيقه الفدرالى 25. الحزب الديمقراطي الليبرالي الموحد 26. الحزب السودانى الوحدوى القومى ( SUN PARTY ) 27. حزب الشعب الحر 28. الحزب الشيوعى السودانى 29. حزب العدالة " الاصل " 30. حزب العموم السوداني 31. الحزب القومي السوداني 32. حزب المستقلين القومي التلقائي - بقيادة مالك حسين وجلال الدين محمد 33. حزب المؤتمر السوداني 34. حزب المؤتمر الشعبي 35. حزب المؤتمر الوطني 36. حزب الوطن (السودان) 37. الحزب الوطني الاتحادي الموحد 38. حزب بناء السودان 39. حزب وحدة وادي النيل 40. المنبر الديمقراطي لجبال النوبة 41. المنظمة السودانية للحقوق والتنمية المعاصرة (منظمة سوادنة) 42. مؤتمر البجا

همکاری‌های بین‌المللی

سودان در سازمان‌های بین‌المللی نظیر اتحادیه عرب ، سازمان ملل متحد ، سازمان وحدت آفریقا ، سازمان کنفرانس اسلامی ، جنبش غیرمتعهدها ، سازمان تجارت جهانی و کمیسیون اقتصادی سازمان ملل متحد برای آفریقا و ... عضو است.

ساختارهای اقتصادی

سودان از جمله کشورهای فقیر جهان محسوب می‌شود و حدود ۸۰ درصد جمعیت سودان در بخش کشاورزی و دامداری فعالیت دارند که عمدتا به صورت سنتی اداره می‌شود. ۷/۱۸ درصد از جمعیت در سن کار این کشور بیکار هستند. ۴۰ درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. نرخ تورم در آن ۳/۵ درصد است. محصولات صادراتی این کشور شامل نفت و محصولات پتروشیمی، پنبه، کنجد، احشام، بادام زمینی، صمغ عربی و شکر است که بیشتر به کشورهای ژاپن ، چین ، و کره‌جنوبی صادر می‌شود. واردات سودان بیشتر از کشورهای چین ، عربستان سعودی ، امارات متحده عربی ، مصر ، آلمان ، و هند صورت می‌گیرد.

ساختارهای فرهنگی

نظام آموزشی

نظام‌ آموزشي‌ رسمی در ‌ كشور سودان

تحصيلات پيش از دانشگاه در كشور سودان شامل دو دوره ابتدايي و متوسطه يـا دبـيـرسـتـان مي باشد. طول دوره ابتدايي 8 سال بوده و شامل سه مقطع است. مقاطع اول و دوم بين سال هاي اول تا ششم مي باشد و مقطع سوم شامل سال هاي هفتم و هشتم مي باشد كه در پايان سال هشتم امتحان ورود به دوره متوسطه برگزار مي شود. كساني كه موفق به ورود به دبيرستان نمي شوند از سوي دولت به يكي از مراكز كارآموزي، فني حرفه اي يا آموزش صنايع دستي معرفي مي شوند. دوره متوسطه يا دبيرستان 3 سال به طول مي انجامد كه دانش آموزان در پايان سال سوم ملزم به گذراندن امتحانات پايان دوره متوسطه مي باشند كه موفقيت در آن امكان راه يافتن به دانشگاه‌ها و مدارس عالي سودان را فراهم مي نمايد. اين مدرك معادل گواهينامه هاي پايان دوره متوسطه در ساير كشورهاي عربي است. تحصيلات دانشگاهي هر دانشگاه، دانشكده و يا مدرسه عالي شرايط خاص خود را دارد ليكن مدرك معتبر و مشترك براي ورود به همه آنها، گواهينامه موفقيت در امتحانات پايان دوره متوسطه است. تحصيل در دانشگاه هاي دولتي و نيز خصوصي امكان پذير است. زبان تحصيل در دانشگاه هاي سودان، عربي و انگليسي مي باشد. دوره هاي تحصيلي Diploma .1 : طول اين دوره بين 2 تا 3 سال بوده و شامل دوره‌هاي كوتاه و ميان مدت در سطح كارداني است. .2 Bachelor: اين دوره كه اولين دوره دانشگاهي مي باشد 3 تا 4 سال طول مي كشد. مدرك Bachelor عمومي پس از 4 سال اعطا مي شود. چنانچه دانشجويان پس از گذراندن 4 سال 1 سال اضافه بگذرانند به آنان مدرك Bachelor (honours) داده مي شود. مدرك كارشناسي در رشته دامپزشكي و داروسازي نياز به گذراندن 5 سال تحصيل دارد. در رشته هاي پزشكي نياز به گذراندن 6 سال تحصيل است. Postgraduate diploma .3 : اين دوره بدون رساله و فقط در برخي رشته ها شامل 2 سال تحصيل با شرط دارا بودن Bachelor از دانشگاه ها و مراكز آموزش عالي است. اين دوره منحصراً در دانشگاه ها گذرانده مي شود. Master .4 : اين دوره عالي يا پيشرفته همراه با پايان نامه است كه شامل 2 تا 3 سال تحصيل بعد از دوره (Bachelor) كارشناسي است و ارزيابي يا امتحان در اين دوره معمولاً نياز به مقاله و پايان نامه دارد. Doctor of philosophy (Ph.D.) .5: اين دوره معمولاً شامل 3 سال تحصيل بعد از مقطع كارشناسي ارشد است. دانشجوي دوره ياد شده بايد رساله معتبري در زمينه تخصصي خود ارائه نمايد. نحوه ارزشيابي مدارك تحصيلي 1. مدارك Diploma با شرط داشتن ديپلم دبيرستان، "كارداني عمومي" ارزشيابي مي شود. 2. مدارك Bachelor با شرط داشتن ديپلم دبيرستان، "كارشناسي" ارزشيابي مي شود. 3. مدارك Postgraduate diploma در صورت دارا بودن كارشناسي، فقط صحت صــدور آن تأييــد مي گردد. 4. مدارك Master با شرط داشتن كارشناسي، "كارشناسي ارشد" ارزشيابي مي شود. 5. مدارك Doctor of philosophy با شرط داشتن كارشناسي ارشد، "دكتري" ارزشيابي مي‌شود. معرفي دانشگاه ها و مراكز آموزش عالي سودان الف) دانشگاه ها و مراكز آموزش عالي سودان، گروه يك. 1-University of khartoum (Jameat Al-khartoum) www.UOFK 2-Omdurman Islamic University (Jameat omdurman Islamic) www.oiu.edu.sd ب) دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی سودان گروه دو که مدارک آنها تا سطح کارشناسی قابل بررسی و ارزشیابی است و در سطح کارشناسی ارشد و دکتری از طریق بررسی کیفی ارزشیابی می گردد. 1-University of Juba (Jameat Juba) www.juba.edu.sd 2-Al-Neelain University (Jameat Al-Neelain) www.neelain.edu.sd 3-University of Gezira (Jameat Al-Gezira) www.gezirauniversity.net ج) دانشگاه ها و مراكز آموزش عالي سودان، گروه سه كه فقط تا سطح كارشناســي ارزشيابي مي شود. 1-International University of Africa (Jameat Al-Ifriqya Al-Alamiyyah) 2-University of the Holy Quran and Islamic science (Jameat Al-Quraan Al-Kareem wal-Derasat Al-Islamia) www.Quran-unv.edu.sd 3-Sudan University of Science and Technology (Jameat Al-Sudan Llellolom Wal Technologia) wwww.sustech.edu 4-Al Zaiem Al Azhari University (Jameat Al-Ziem Al-Azhari) www.alazhari.net 5-Shendi University (Jameat Shendi) www.shendiuniversity.net 6- Khartoum International Institute for Arabic Language (معهد الخرطوم الدولی للغه العربیه) 6- معتبر تا سطح کارشناسی ارشد (باشرط آزمون) جدول چگونگی ارزشیابی مدارک تحصیلی دانشگاه های سودان

ارزشیابی شرایط مدارک کاردانی عمومی دو تا سه سال تحصیل در مراکز آموزش عالی و داشتن دیپلم دبیرستان یا پیش دانشگاهی Diploma کارشناسی حداقل سه تا چهار سال تحصیل در دانشگاه های گروه یک، دو و سه و داشتن دیپلم دبیرستان یا پیش دانشگاهی Bachelor صحت صدور دو سال تحصیل در دانشگاه های گروه یک و داشتن مدرک کارشناسی معتبر Post graduate Diploma کارشناسی ارشد دو سال تحصیل در دانشگاه های گروه یک و يا دانشگاه های گروه دو (ازطريق بررسی کيفی) و داشتن مدرک کارشناسی معتبر Master دکتری سه سال تحصیل در دانشگاه های گروه یک و يا دانشگاه های گروه دو (ازطريق بررسی کيفی) و داشتن مدرک کارشناسی ارشد معتبر Doctor of Philosoph

نظام‌ آموزشي‌ دینی در ‌ كشور سودان

نظام آموزش امور دینی اهتمام به امر قرائت و حفظ قرآن در سودان چشمگیر است. خلوه نامی دیر آشنا در فرهنگ مردم سودان است و به اتاقی اطلاِق می‌شود که در آن قرآن آموزش داده می‌شود و ممکن است در مساجد، منازل و یا در مکانی دیگر به این امر اختصاص داده شده باشد.

خلوه به گونه‌ای است که از کودک پنج‌ساله تا مرد پنجاه ساله می‌توانند در آن قرآن بیاموزند. کسانی که به خلوه می‌آیند به شرط توفیق در قرائت و تجوید و حفظ کامل قرآن گواهی‌نامه‌ای دریافت می‌کنند که به آن "شرفه‌" می‌گویند. کسانی که شرفه دارند در آموزشگاه های دینی وزارت ارشاد و توجیه دوره هایی را گذرانده و موفق به اخذ دیپلم علوم دینی می شوند. فارغ‌التحصیلان این آموزشگاه‌ها می‌توانند در یکی از رشته‌های علوم قرآنی و اسلامی در دانشگاه قرآن کریم و علوم اسلامی، دانشگاه اسلامی ام درمان و دانشگا الازهر مصر تا اخذ دکترا ادامه تحصیل دهند. این رشته‌ها عبارتند از:

عقیده، تفسیر و علوم قرآنی، سنت و علوم حدیث، فرهنگ اسلامی، مطالعات اسلامی، قرائت قرآن، حقوق، زبان عربی‌

بر این اساس، بسیارند کسانی که از طریق خلوه به دانشگاه راه یافته‌اند و پس از کسب تخصص در یکی از رشته‌های علوم نقلی، مسئولیتهایی را در فرهنگ سودان بر عهده گرفته‌اند. مراكز تحفیظ قرآن به طور مردمی اداره می‌شوند و بچه‌ها از چهار سالگی به این مراكز وارد شده و تا هفت سالگی آموزش می‌بینند.

دانشگاه

از جمله دانشگاه‌های سودان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: دانشگاه خارطوم، دانشگاه ام درمان اسلامی، دانشگاه بین المللی افریقا، دانشگاه نیلین، دانشگاه دخترانه الاحفاد، دانشگاه قرآن کریم

رادیو و تلویزیون

برنامه‌های رادیو و تلویزیون در حال حاضر اکثر مناطق پادشاهی مراکش را در بر می‌گیرد، مردم این جمهوری امواج ۱۲ ایستگاه رادیویی (AM)، یک ایستگاه رادیویی (FM) و یک ایستگاه رادیویی با طول موج کوتاه را دریافت می‌کنند و برنامه‌های تلویزیون سودان از راه ۳ شبکه دولتی در سراسر کشور پخش می‌شود.

عمده‌ترین جریانات مؤثر بر فرهنگ عمومی مردم سودان

جریان «الخلاوی»

خلاوی جمع خلوه است و خلوه محلّی است که در آن آموزش‌های دینی داده می‌شود. حفظ قرآن در رأس برنامه‌های خلوه است. در کنار آموزش‌های مذهبی و حفظ قرآن، اذکار و اورادی، آموخته می‌شود که روحیه صوفیگری و زهد مآبی، فراگیران را تقویت می‌کند. تقریباً می‌توان خلوه را تلفیقی میان مکتب‌های قبلی، و خانقاه دانست. هم‌اکنون حدود 15 هزار خلوه در سودان وجود دارد که قریب یک میلیون حافظ کل قرآن دارد. بزرگ‌ترین خلوه دوازده هزار فراگیر دارد (در منطقه‌ای به نام حمشکوری در ولایت کسَلا) که متأسفانه هم‌اکنون فعالیت‌های آن توسط وهابیان صورت می‌گیرد.
شخصیت‌های سودانی افتخار می‌کنند که خود را فارغ‌التحصیل خلوه‌ها بدانند عمرالبشیر، الترابی و وزراء فراوان در کسب مقبولیت، معمولاً خلوه محل تحصیل خود را معرفی می‌کند. در خلوه، شیخ بر شاگردان اشراف کامل داشته و حتّی اجازه تنبیه دارد. از این نظر متربّیان خلوه‌ها، افرادی هستند که روحیه مُرید گرایی آنها بسیار بالاست. البته خلوه‌ها بر اساس طریقت‌های صوفیانه مختلفی (فرقه‌های گوناگون) اداره می‌شوند که معمولاً فرقه سمّانیه، قادریه، انصاریه، تیجانیه، ادریسیه، ختمیه، رفاعیه و غیره طرق صوفی، رایج در خلوه هاست.

جریان حفظ قرآن

حافظان بی‌شماری از قرآن در کشور سودان وجود دارند که البته این روند برکات زیادی را در زندگانی آنان به وجود آورده است، مثل: حافظه بسیار قوی و هوش سرشار حفاظ؛ آرامش روانی علی رغم مشکلات مالی و اقتصادی؛ قوّت گرفتن زبان عربی و نیز دوام و استقرار روحیه دین‌داری اما با وجود این امتیازات، متأسفانه در بُعد تفسیر قرآن بسیار ضعیف و غیرفعال هستند.

جریان حُبّ اهل‌بیت (ع)

سودانی‌ها عموماً محبّ اهل‌بیت (ع) هستند. احترام آنان به اشراف و «اولاد البلد» و «سادات» و «حسنات» بسیار مشهود است. برگزیدن نام‌های خاص اهل‌بیت (ع)- علی - حسن - حسین - زین‌العابدین - جعفر - صادق - کاظم - هادی - تقی - نقی - جواد - مهدی برای مردان و فاطمه - زینب - زهرا و ام‌کلثوم برای زنان دلیل دیگری است. مدایح خاص و اشعار ویژه در تکریم اهل‌بیت (ع) برگزاری مراسم بزرگداشت و احتفال در موالید و مراسم سوگواری روز عاشورا و نصب عکس‌هایی از حرم اباعبدالله الحسین (ع) و امام رضا (ع) در منازل و یا خلوه های دلیل بر عشق و علاقه وافر سودانی‌ها به اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) است. سودانی‌ها را می‌توان گفت در امر توسّل به اولیای خدا شیعی‌ترین سنی‌ها هستند. معارف عمیق شیعی را نمی دانند روحیه توسل آنان، آمیخته با استدلال نیست و بیشتر تقلیدی و احساسی است باید خلأ محبّت صرف را با معرفت پُر کرد تا منتهی به اطاعت و ولایت‌پذیری آنان گردد.

جریان مهدویت:

مهدی سودانی تا صادق المهدی پیشتازان تفکر مهدویت در سودان بوده اند. هم اکنون انصار ( که در مراسم حج با پیراهن‌های دو جیب: یک جیب پشت و یک جیب جلو و مخالف هم) حاضر می‌شوند پیروان آنان می‌باشند. از نگاه ما این جریان از تفکر مهدویت و منجی آخرالزمان سوء استفاده کرده است گرچه برای سودان خیر و نفع بسیاری داشته است.

== جریان اسلام بلامذاهب ==

دکتر حسن عبداللّه الترابی که مدّتی رهبر شاخه سودانی اخوان‌المسلمین و مدّتی قاضی القضاة و هم چنین وزیر معارف کشور سودان بوده است او که مدّتی به‌عنوان «خمینی سودان» لقب گرفته بود با تأثیرپذیری از حُبران خلیل جبران که او معتقد است دین الهی باید از پسوندهایی بنام اسلام و مسیحیت و یهود و... منتزع شود و خالص خدایی باشد پروژه اسلامِ منهای مذهب را (نه شیعه، نه سنّی) در سودان مطرح کرد. پیروانی دارد، تا مدّتی مقبولیت فراوانی داشت.

چهره های شاخص سودان

رؤسای جمهور

اول: ابراهیم عبود (۱۸ نوامبر ۱۹۵۸ – ۱۶ نوامبر ۱۹۶۴)

دوم: سر الختم الخلیفه(۳۰ اکتبر ۱۹۶۴ – ۲ ژوئن ۱۹۶۵)

سوم: اسماعیل ازهری (۱۰ژوئن ۱۹۶۵ – ۲۵ مه ۱۹۶۹)

چهارم: جعفر نمیری(۲۵ مه ۱۹۶۹ – ۶ آوریل ۱۹۸۵)

پنجم: عبدالرحمن سوار الذهب(۶ آوریل ۱۹۸۵ – ۶ مه ۱۹۸۶)

ششم: احمد المیرغنی( ۶ مه ۱۹۸۶ – ۳۰ ژوئن ۱۹۸۹)

هفتم: عمر حسن البشیر(۱۶ اکتبر ۱۹۹۳ – ۱۱ آوریل ۲۰۱۹)

هشتم : احمد عواد ابن عوف(وزیر دفاع و جانشین عمر البشیر) علیه بشیر کودتا کرد و پس از تنها سی ساعت از سمت ریاست شورای نظامی حاکم بر سودان کناره‌گیری کرد و یک ژنرال دیگر به نام عبد الفتاح البرهان عبدالرحمن را جایگزین خود کرد.

نخست وزیران

اول: عبدالرحمن المهدی(۲۲ اکتبر ۱۹۵۲تا نوامبر ۱۹۵۳) حزب امه

دوم: اسماعیل ازهری(۶ ژانویه ۱۹۵۴ تا ۱ ژانویه ۱۹۵۶)

سوم: اسماعیل ازهری(۱ ژانویه ۱۹۵۶ ۵ ژوئیه ۱۹۵۶) حزب دموکراتیک

چهارم: عبدالله خلیل(۵ ژوئیه ۱۹۵۶ ۱۷ نوامبر ۱۹۵۸) حزب امه

پنجم: ابراهیم عبود(۱۸ نوامبر ۱۹۵۸ ۳۰ اکتبر ۱۹۶۴) نظامی
ششم: محمد احمد محجوب(۱۰ ژوئن ۱۹۶۵ ۲۵ ژوئیه ۱۹۶۶ حزب امه
هفتم: بابکر عوض الله۲۵ مه ۱۹۶۹ ۲۷ اکتبر ۱۹۶۹) مستقل
هشتم: محمد احمد محجوب (۱۸ مه ۱۹۶۷ ۲۵ مه ۱۹۶۹) حزب امه
نهم: بابکر عوض الله(۲۵ مه ۱۹۶۹ ۲۷ اکتبر ۱۹۶۹ مستقل
دهم: جعفر نمیری( ۲۸ اکتبر ۱۹۶۹ ۱۱ اوت ۱۹۷۶ نظامی

یازدهم: جعفر نمیری(۱۰ سپتامبر ۱۹۷۷ ۶ آوریل ۱۹۸۵) سوسیالیست

دوازدهم: الجزولی دفع الله(۲۲ آوریل ۱۹۸۵ ۱۵ دسامبر ۱۹۸۵) مستقل

سیزدهم: الجزولی دفع الله(۱۵ دسامبر ۱۹۸۵	۶ مه ۱۹۸۶)	مستقل 

چهاردهم: صادق المهدی(۶ مه ۱۹۸۶ ۳۰ ژوئن ۱۹۸۹) حزب امه

پانزدهم: عبدالله آدم حمدوک آدم (از ۲۱ اگوست ۲۰۱۹ تاکنون

رؤسای پارلمان

احمد ابراهیم الطاهر
ابراهیم احمد عمر

روابط سودان وچین

روابط سودان و چین به دهه پنجم قرن بیستم برمی گردد. اولین دیدار در سال ۱۹۵۵ در شهر باندونگ اندونزی توسط اسماعیل الازهر و «چوئن لای» نخست وزیران وقت دو کشور در دوره ابراهیم عبود صورت گرفت .

جایگاه ویژه سودان برای چین

چین که جای پای خود را در کشورهای افریقایی با پروژه "یک کمربند - یک جاده" باز کرده، سودان و خصوصاً بنادر سودان و سواکن دارای جایگاه ویژه‌ای است زیرا این بنادر از خروجی‌های مهم برای بسیاری از کشورهای محصور در خشکی افریقا و عامل اتصال‌دهنده مناطق داخلی آفریقا به دریا هستند و چین با توافق‌نامه همکاری و توسعه بندر سودان از ساخت منطقه ویژه اقتصادی در دریای سرخ حمایت کرده است. http://irdiplomacy.ir/fa/news/1998401

دیدار های مهم طرفین

عمر البشیر رییس جمهوری سودان در 90/04/06 دیدار رسمی چهار روزه از چین داشته است لی که‌چیانگ نخست وزیر چین یکشنبه 2 سپتامبر در هتل ملی دیائو یو تای با عمر البشیر رئیس جمهوری سودان دیدار کرد. وی تاکید کرد که چین دوستی سنتی بین دو کشور را ارزشمند می‎شمارد و همیشه سودان را دوست و شریک خوب چین در جهان آفریقا و عرب می داند. و خواستار گسترش روابط در زمینه تجاری، سرمایه‌گذاری و کشاورزی شد و تلاش مشترک دو کشور در کلان پروژه"یک کمربند - یک جاده" شد

کمک های بلا عوض زمینه قراردادهای میلیاردی

چین 43.4 میلیون دلار کمک بلاعوض و وام بدون بهره به سودان اعطا کرده و قراردادی در بخش نفت، زیرساخت ها و انرژی سودان امضا کرده که میزان سرمایه گذاری چین بالغ بر 13 میلیارد دلار است

خریداری 40 درصد از سهام صنعت نفت سودان

چین با خریداری 40 درصد از سهام صنعت نفت سودان، به بزرگترین سرمایه گذار در این کشور مبدل شده و یک سوم از تولیدات نفتی این کشور افریقایی غنی از نفت را صادر می کند.

یک سوم نفت سودان را چین می خرد و صادرات تجاری چین و طرح های عمرانی این کشور در سودان، بسیار زیاد است اما علت اصلی روابط چین با سودان این است که سودان دروازه آفریقا برای چین محسوب می شود لذا تحولات سیاسی و انقلاب های مختلف نظامی در این کشور بر روابط دو کشور تاثیرگذار نبوده است چین بزرگترین شریک نفتی و تجاری سودان است.