شیخ الإسلام (ماموستا)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۰۸ توسط Arashedi (بحث | مشارکت‌ها)

ماموستا محمد شیخ‌الاسلام، سوم فروردین‌ماه سال 1315 هجری شمسی در خانواده‌ای مذهبی در یکی از روستاهای شهرستان بانه از توابع استان کردستان چشم به جهان گشود.

ماموستا شیخ الاسلام
ماموستا شیخ الاسلام
نام ماموستا شیخ الاسلام
نام پدر شیخ محمد
متولد 1315 هجری شمسی
محل تولد سنندج
اساتید مرحوم ماموستا ملا محمد باقر مدرس بالک
برخی آثار وی متأسفانه آثار مستقل چاپ شده‌ای تا کنون ندارد و نظرات علمی خود را به صورت حاشیه در کنار کتاب‌های علمی می‌نوشت. از شهید شیخ الاسلام آثار چاپ شده‌ای بر جای نمانده و ایشان بیشتر وقت خود را صرف تدریس می‌نمود

او تحت تعالیم پدرش قرار گرفت و در فضایی پرورش یافت که 13 نسل پیش از او در راستای رسالت و آموزه‌های دینی به فعالیت مشغول بودند.

وی در محضر علمای بزرگ کردستان به تحصیل علوم اسلامی پرداخت تا اینکه در سال 1336 از سوی عالم و استاد بزرگ منطقه، ملا‌باقر، مجاز به تدریس و به‌ عنوان مفتی اعظم مذهب شافعیه در منطقه شناخته شد.

پشتکار وی در طلب علم زبانزد خاص و عام بود به‌طوری‌که جهت یادگیری مطلبی تا ساعت‌ها روی پاهایش می‌ایستاد.

سرانجام فعالیت‌های علمی، دینی و فرهنگی ماموستا شیخ‌الاسلام و تلاش‌های خستگی‌ناپذیرش در راه اعتلای وحدت کلمه و دین اسلام باعث شد تا هدف کینه‌توزان و دشمنان اسلام قرار گیرد.[۱]

ولادت

1315 هجری شمسی

وفات

27 رمضان (شب قدر) سال 1388


تحصیلات

شیخ الاسلام در طریق اسلاف خود برای کسب علم، تمام کردستان ایران و عراق را زیر پای گذاشت و در شهرهای مختلفی مانند مریوان، پینجوین، بیاره، طویله و حلبچه از خرمن عالمان بزرگ آن روزگار خوشه چینی کرد و پس از سال‌ها تلاش، از محضر عالم جلیل‌القدر مرحوم ماموستا ملا محمد باقر مدرس بالک، موفق به اخذ گواهی افتاء و تدریس شد و به اصطلاح محلی به مرتبه ماموستایی برای هدایت مردم واصل گشت.

پس از آن، روحانی جوان با کوله باری از علم و تجربه به شهر سقز برگشت و در مسجد شیخ مظهر به تدریس و تبلیغ دین پرداخت، سپس با توجه به توان علمی و بنا به درخواست مردم به عنوان امام جماعت و مدّرس خانقاه مرحوم حاج شیخ مصطفی، قدس سره الشریف، معرفی شد و سال‌ها در این مکان مقدس به ایفای نقش و انجام وظیفه پرداخت و همزمان به عنوان دبیر در دبیرستان­های شهر سقز به تدریس پرداخت.

ماموستا شیخ‌الاسلام، نزدیک به ۲۰ سال در شهرستان سقز به تعلیم و تدریس فقه و اصول فقه پرداخت. پس از آن حدود ۶ سال نیز دانشگاه تهران به تدریس فقه و اصول فقه براساس مذهب امام شافعی پرداخت و بعد از آن نیز ۱۵ سال در سنندج به تدریس و تعلیم علوم دینی در مدارس دینی مشغول بود و بسیاری از علما و روحانیون منطقه با تلاش‌های ایشان مجاز شدند. همزمان نیز در دانشگاه‌های استان کردستان تدریس می‌کرد.

اساتید

مرحوم ماموستا ملا محمد باقر مدرس بالک


آثار

وی متأسفانه آثار مستقل چاپ شده‌ای تا کنون ندارد و نظرات علمی خود را به صورت حاشیه در کنار کتاب‌های علمی می‌نوشت. از شهید شیخ الاسلام آثار چاپ شده‌ای بر جای نمانده و ایشان بیشتر وقت خود را صرف تدریس می‌نمود[۲]




اندیشه ها

آنچه غیر از موفقیت‌های علمی و مذهبی ماموستا را مطرح کرد، تلاش برای وحدت بود چنانکه، اگر در جایی از منطقه بین مذاهب، فرق و اقوام مختلف مشکل و یا اختلافی پیش می‌آمد، قدم پیش می‌گذاشت و باعث ایجاد وحدت و انسجام دوباره بین مردم می‌شد.

وی تمام عمر خود را در راه ایجاد تقریب مذاهب اسلامی در منطقه صرف کرد تا جایی‌که در این راه شهید شد و بر این اعتقاد بود که ایجاد اختلاف در مذاهب اسلامی نقشه استعمار است.

ماموستا شیخ الاسلام منادی وحدت در غرب ایران، و از طلایه داران اتحاد اسلامی در میان جماعت اهل سنت کردستان بود که علاوه بر منشأ خدمات و برکات بسیار در آن منطقه، بر اثر شیفتگی و دلبستگی خود به انقلاب اسلامی، حلقه رابط میان نظام و مردم آن سامان، در عرصه های گوناگون دینی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی به حساب می آمد.

پانویس