برقه
برقه یکی از شهرهای مهم لیبی است که از آغاز تاکنون محل خیزش جنبش‌های متعددی بوده است. از جمله خاستگاه جنبش سنوسیه لیبی به رهبری محمد مهدی سنوسی بوده است.
| برقه | |
|---|---|
 | |
| نام | Koranaiah |
| کشور | لیبی |
| تعداد جمعیت | 1613749 |
| ویژگی خاص | خاستگاه جنبش سنوسیه لیبی |
تاسیس و نام‌های دیگر
Koranaiah و یونان (Κυρηναϊκή) "Kiranaika" (در انگلیسی: برقه)، نام استان تاریخی در شرق لیبی یود. Cyrenaica در اواسط قرن ششم قبل از میلاد تاسیس شد. نام یونانی خود را از استانی به نام بارسایا یا بارسایی گرفته است و شامل شهر توکرا و دیگر سکونت گاه‌های نیمه مستقل است. هرودوت برای اولین بار به ارسال به نام Berkaya، و او Tukra اشاره کرد و گفت آن را به Berkaya بود. استفاده هرودوت از این نام لزوما نشان‌دهنده ریشه‌های یونانی نیست، ممکن است که او آن را در شکل یونانی خود را در این راه از یک فنیقی یا منشاء لیبی است که باراکا یا برقه داد. بعداً این سهر توسط تعدادی از حاکمان عرب و مسلمان بعنوان ولایت پذیرفته شد و این نام‌گذاری تا دهه 1970 همچنان محبوب بود. رومی‌ها به نام به نام از منطقه "Koranaiah" یا "Sirenyka" (لاتین: برقه) در شرق لیبی می‌باشد. در اواسط قرن بیستم (با فزانس و طرابلس)، Cyrenaica یکی از سه ایالت لیبی بود که پس از استقلال لیبی در 24 دسامبر 1951، پادشاهی متحده لیبی را تشکیل داد[۱].
ورود مسلمانان
پس از ورود اعراب به سیرنائیکا، این ایستگاه برای ارتش‌های اسلامی و مسافرانی بود که در مسیر مغرب و اندلس قرار داشتند. آل یعقوبی در قرن دهم از اسکان برخی از قبایل عرب در اطراف شهر سیرنائیکا در دو کوه مشرف به شرق و غرب نام برد، اما این حضور از اهمیت اجتماعی و سیاسی برخوردار بود. برقه توسط قبیله Lawat که قوم بربری بودند اداره می‌شد و تا زمان ورود قبایل بنی سلیم و بنی هلال در اختیار آنها بود. در آغاز سال 443 ق / 1051 م، بانو Heib و متحدان آنها Umayrah،در برقه حضور یافتند و راه حل فصل خیلی از اختلاف‌ها بود. حالی که بقیه ازشهر از قبایل بنی سلیم و بنی هلال بودند و متحدان آنها پیشروی خود را به سمت مغرب ادامه دادند[۲].
اشغال لیبی توسط ایتالیا
ایتالیایی‌ها به عنوان بخشی از اشغال لیبی در جریان جنگ ایتالیا و ترکیه در سال 1911، سیرنائیکا را اشغال کردند و در منطقه شرقی کشور تحت سلطه از سیرنائیکا اعلام شد و خلافت عثمانی پس از معاهده اوشی بین دو طرف، رسماً این منطقه را به ایتالیا واگذار کرد.
حکومت سنوسی‌ها
در 17 مه 1919، Cyrenaica مستعمره ایتالیا در داخل لیبی اعلام شد و در 25 اکتبر 1925، ایتالیا شیخ محمد ادریس سنوسی را به عنوان رهبر سنوسی‌ها به رسمیت شناخت وبه عنوان "پادشاه " شناخته می‌شد تا اینکه ایتالیا در سال 1929 حکومت از سنوسی‌ها را پس گرفت. در اول ژانویه 1934، Cyrenaica ،Tripoli و Fzanzan تحت استعمار ایتالیا قرار گرفتند و تا جنگ جهانی دوم به لیبی ایتالیا معروف بود در اول ژوئن 1949، امارت سیرنائیکا در یک کنفرانس ملی که در بنغازی برگزار شد، تحت سلطنت پادشاه محمدادریس سنوسی، قرار گرفت و محمد ادریس استقلال سیرنائیکا را از انگلستان اعلام کرد. به دنبال آن استقلال لیبی در 1951 و اعلام پادشاهی لیبی به عنوان کشوری فدرال شامل ایالت سیرنائیکا و ایالت‌های طرابلس و فزان و اعلام محمد ادریس سنوسی به عنوان پادشاه کشور با پایتختی شهرهای طرابلس و بنغازی و سپس دولت اداری و مجلس شورای ملی لیبی (پارلمان لیبی) و اعلام دولت واحد در این کشور در جریان بود تا کودتای الفتح در سپتامبر 1969 توسط معمر قذافی اتفاق افتاد و به پادشاهی محمد ادریس سنوسی پایان بخشید[۳].