عقیلیه

نسخهٔ تاریخ ‏۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۴ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

عقیلیه‏ مطابق با گزارش منابع فرقه‌شناسی، طایفه‌ای مشتمل بر هزار خانوار از مؤمنان مروت شعار بودند که در بهترین مکان جغرافیایی در شوشتر زندگی می‌کردند. آن مکان بهترین نقطه در دشت و صحرایی خوش‌منظر و محل نصب خیمه‌ها و توقف‌گاه احشام‌شان بود. آنها بزرگان طایفه خود را به عقیل بن ابی‌طالب برادر حضرت علی (علیه‌السلام) منسوب می‌کردند. بزرگشان شخصی به نام میرحسین عقیلی بود که در بخشش و سخاوت حاتم طایی زمان خود به حساب می‌آمد. علاوه بر این مطالب، سادات شوشتر را خال و عروس خاندان پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم) را خلخال می‌نامیدند[۱]،[۲].

عقیلیه
مبدأ شکل گیریطایفه‌ای مشتمل بر هزار خانوار از مؤمنان مروت شعار بودند که در بهترین مکان جغرافیایی در شوشتر زندگی می‌کردند.
موسسمیرحسین عقیلی

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 335 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  2. شوشتری قاضی نور الله؛ مجالس المؤمنین، تبریز؛ بیتا، تهران، سال 1268 شمسی، ص 64.