زبور نام کتاب آسمانی که بر اساس قرآن و روایات بر حضرت داوود پیامبر علیه السلا نازل شده است است.این کتاب سرشار از پند و حکمت و نیایش با پروردگار است. نام زبور سه بار در قرآن و در سوره‌های نساء، انبیاء و اسراء ذکر شده است. برخی از پژوهشگران، زبوری که قرآن از آن نام برده را با مزامیر در عهد عتیق برابر دانسته‌اند. زبور به زبان عبری است و پس از تورات نزول یافته‌است.[۱] و [۲]

دلیل نامگذاری

مطابق با احادیث وارد شده وجه تسمیه این کتاب آن است که به صورت مجموعه‌ای مکتوب بر الواح فرود آمده‌است.[۳] برخی نیز زبور را به معنی مکتوب دانسته‌اند.[۴] بعضی پژوهشگران زبور را از ریشه عبری زمره که هم به معنی قدرت و هم به معنی آواز یا سرود است؛ دانسته‌اند.

پانویس

==رده ها== کتاب های مقدس، کتاب های یهودی، کتاب های آسمانی، تورات، انجیل

  1. با استفاده و اقتباس از اعلام قرآن، ۳۴۶ و ۳۴۷
  2. معارف و معاریف، ۳/۱۱۱۳
  3. بحارالانوار، ۱۴/۳۳
  4. المیزان ج۵ ص ۲۲۰