تقریب (مقاله)

تقریب در لغت از واژه قرب و قرب در کتاب های لغت به معنای ضد بعد است.«و القُرْبُ‏: ضدّ البُعد.»[۱]پس قرب به معنای نزدیکی است و تقریب یعنی نزدیک کردن یا نزدیک گردانیدن. اما تقریب دراصطلاح، دعوتی است اصلاحی برای نزدیک کردن شیعه و سنی با حفظ کیان طرفین بر پایه علم و خرد، نه عواطف و احساسات زود گذر.[۲] بنا بر این، تقریب در نگاه کلی به معنی تلاش علمای اسلامی برای نزدیک کردن آراء و عقاید پیروان مذاهب اسلامی نسبت به یکدیگر می باشد و هدف از آن، شناخت یکدیگر به منظور دست یابی به برادری دینی براساس اصول ومشترکات اسلامی؛ یعنی اعتقاد به وحدانیت خدا، نبوت پیامبر و معاد است. علاوه بر این، تقریب می تواند از دو منظر عام و خاص مورد توجه قرار گیرد. زیرا تقریب در مفهوم عام، حرکتی فعال برای نزدیک کردن ادیان به یکدیگر است و در مفهوم خاص، حرکتی است که علمای مذاهب اسلامی آن را پایه‌گذاری کرده‌اند و هدف از آن، نزدیک کردن شیعیان و اهل سنّت و جماعت به یکدیگر و رفع اختلاف و‌ خنثی کردن دشمنی مسلمانان، به منظور متحد کردن آنان است. بنا بر این، لازم است علمای مذاهب در محیطی دوستانه و صمیمی و به دور از هر گونه تعصب اجتماع کرده با طرح موضوعات مشترک و تقویت آن در مسیر تقریب، گام های جدی و عملی بردارند و علاوه، از طرح مسایل مورد اختلاف پرهیز کنند و سر انجام به وجه الجمع قابل قبول دست یابند.

پانویس

==رده ها== ارتباط شیعه و سنی، مذاهب اسلامی.

  1. ر ک، الصحاح، ج 1، ص 199 و کشاف اصطلاحات الفنون، ج 2 ، ص 1313
  2. ر ک، بی آزار شیرازی عبد الکریم، اسلام آیین همبستگی، ص 25