محمد شنوانی
محمد بن علي بن منصور الشنواني الشافعي الأزهري (درگذشت 1817 میلادی) ریاست الازهر در قرن نوزدهم (1227 ق - 1233 ق / 1812 م - 1817 م) بود[۱].
تولد ، تحصیل و روش زندگی
وی در روستای شانوان الغرب متولد شد که یکی از روستاهای استان المنوفيَّةاست. او در روستای محل تولدش قرآن کریم را حفظ نمود. سپس راهی الازهر برای رسیدن به اهداف علمی خود شد. مورخان از او با عناوینی همچون شیخ الاسلام، الفقيه العلامة والنحوي المعقولي نام بردند او شخصی مهذب ، فروتن ، و خشرو در برخورد با مردم، درباره ی او مشهور است که وقتی درس را تمام می کرد لباس هایش را عوض می کرد و مسجد را جارو می کرد شاگردانش به خانه اش می آمدند و از او بهرمند می شدند.
شاگردان
دو تن از شاگردان برجسته او عبارتند از: الشيخ الصعيدي شیخ الدرديري
آثار
حاشية علي «شرح جوهرة التوحيد»، کتابی است به شعر در موضوع توحيد از شيخ إبراهيم اللقاني.
حاشيه شنواني بر مختصر بخاري از ابن أبي جمرة.
حاشية علي السمرقندية در علم بلاغت.
حاشيته علي «العضدية» درآداب بحث و گفتگو.
ریاست الازهر
هنگامی که شیخ الشرقاوی درگذشت ، توجهات به او معطوف شد و او مخالفت می کرداما والی پاشا به قاضی دستور داد تا علما را جمع كرده و شخصی را انتخاب كنند که به اتفاق آراء نظر بر شیخ شنوانی قرار گرفت بنابراین سربازان حکومتی به جستجوی او پرداختند و نهایتا ریاست پس از مخالفت شدید الشنوانی به او سپرده شد و وی در شوال 1227 ق / 1812 م بر منصب ریاست الازهر نشست.
درگذشت
در روز چهارشنبه 14 محرم 1233 هجری قمری - 1817 م شیخ شنوانی درگذشت ، و بر او در الازهر نماز خوانده شد و طی یک مراسم تدفین رسمی به خاک سپرده شد.