حسن بن درویش بن عبدالله بن مطاوع القویسنی ، برهان الدین (درگذشت 1254 ق / 1838 م) عالم دینی از کشور مصر منسوب به منطقه قوسینا که در آن متولد شده است. وی چهار سال شیخ الازهر بود (1250 ق - 1254 ق / 1834 م - 1838 م).از جمله آثار وی می توان به رساله ای در ارث و "سند القویسنی" اشاره كرد[۱].

القویسنی
شیخ القویسنی
نام حسن بن درویش بن عبدالله بن مطاوع القویسنی
نام‎های دیگر شیخ البرهان القويسني الشافعي
وفات 1254 هجری قمری

تربیت و تحصیلات

در مورد شیخ حسن القویسنی در کتب تراجم توضیحی برای دوران تحصیل او نیامده است فقط به این نکته اشاره شده که او نابینا بود و به نام البرهان القويسني الشافعي مشهور بوده است.

شاگردانش

بسیاری از علمای برجسته از شاگردان او به شمار می آیند.از جمله مشهورترین ایشان: الشيخ إبراهيم الباجوري،السيد مصطفى الذهبي و الشيخ محمد البناني،و یکی از درخشان ترین شاگردان وی ، رفاعة الطهطاوي بود که مباحثی از اصول فقه و علم حدیث را به نزد شیخ القویسنی آموخت.از دیگر شاگردان وی نوه او الشيخ حسن القويسني و شيخ رواق ابن معمرو بودند.

سیره و روش

شیخ حسن القویسنی عالمی وارسته ، دقیق ، متقی ، زاهد و عارف بود. حاکم مصر هرچه از مواهب دنیوی به او هدیه می کرد اواز پذیرش آن خودداری می نمود و بسیار به روشی زاهدانه در زندگی خو داشته و به تصوف گرایش فراوانی داشت.

آثار

شرح الاسلم المنورق عبد الرحمن بن محمد الصغیر الاخدری ، از علمای قرن دهم هجری سندالقویسنی رساله ارث (در فقه)

ریاست الازهر

پس از درگذشت شیخ حسن العطار شیخ البرهان القویسنی شافعی ریاست الازهر را در سال 1250 هجری قمری به دست گرفت و تا زمان مرگ وی ادامه داشت.

درگذشت

شیخ حسن القویسنی در سال 1254 هجری قمری در قاهره درگذشت و در مسجد شیخ علی البیومی در حسینیه قاهره به خاک سپرده شد.

پانویس