عبدالله جوادی آملی
عبدالله جوادی آملی، در سال 1312 شمسی در آمل به دنيا آمد. ایشان یکی از بزرگترین علما و فقها و فلاسفه و مفسران قرآن در عصر حاضر به شمار میآید. همچنین ایشان از مراجع تقلید شیعۀ اهل ایران است. او صاحب تفسیر تسنیم، بزرگترین تفسیر جهان اسلام است که تاکنون در 54 جلد منتشر شده است. همچنین ایشان سابقۀ عضویت مجلس خبرگان قانون اساسی، جامعهٔ مدرسین، مجلس خبرگان رهبری، شورای عالی قضایی را داشته و سالها یکی از امامان جمعۀ موقت قم بودهاست.
نام | عبدالله جوادی آملی |
---|---|
القاب | علامه
آیت الله العظمی؛ آیت الله |
متولد | 1312 شمسی |
محل تولد | ایران - آمل |
ملیّت | ایرانی |
نام پدر | ابوالحسن واعظ جوادی آملی |
محل تحصیل | آمل، تهران، قم |
محل زندگی | قم |
دین | اسلام - تشیع |
وبسایت | پایکاه اسراء |
زندگی نامه
ایشان در سال 1312 شمسی در كشور ايران، استان مازندران، شهر آمل در خانوادهای روحانی چشم به جهان گشود. پس از گذراندن تحصيلات ابتدايی در زادگاه خود در سال 1325 شمسی به حوزۀ علميۀ آن شهر وارد شد و از محضر پدر بزرگوارش، مرحوم حجت الاسلام ميرزا ابوالحسن جوادی آملی و ديگر شخصيتهای علمی و برجستۀ آن روزگار بهره برد و مقدمات علوم حوزوی و مقداری از سطوح متوسط (ادبيات عرب، منطق،اصول فقه، فقه، تفسير قرآن و حديث) را به مدت پنج سال آموخت؛ همچنين پايههای سلوك معنوی و اخلاقی و تهذيب و تهجد او در مدرسۀ امام حسن عسكری(عليهالسلام) آن شهر محكم شد. در سال 1329 شمسی به تهران هجرت كرد و به مدت پنج سال در مدرسۀ مروی آن شهر به ادامۀ تحصيل علوم دينی در محضر شخصيتهای علمی بزرگ آن عصر، مانند شيخ محمدتقی آملی، علامه حاج شيخ ابوالحسن شعرانی، محی الدين الهی قمشهای و محمدحسين فاضل تونی پرداخت و در كنار دروس فقه و اصول به فراگيری علوم عقلی و عرفانی نيز اهتمام ورزيد و همزمان، تدريس علوم اسلامی را نيز آغاز كرد. در سال 1334 شمسي به حوزۀ علميۀ قم هجرت كرد و نهايیترين دروس تخصصي حوزوی را در محضر استادانی چون آيت الله سيدمحمد حسين بروجردی، آيت الله سيدمحمد محقق داماد، آيت الله ميرزا هاشم آملی، حضرت امام خمينی و علامه طباطبايي فرا گرفت.
او از همان دوران دانش اندوزی در تهران، در حاليکه نزد اساتيد و اساطين فن دروس اسلامي را تلمّذ نمود، تدريس رشتههای گوناگون معقول و منقول اسلامي را آغاز كرد و هم اكنون حدود 60 سال از عمر پربركت تدريس او میگذرد. او ضمن تدريس ساير علوم اسلامی به تفسير قرآن مجيد اهتمام ويژهای داشته و دارد و تدريس تفسير قرآن كريم ایشان از سال 1355 شمسی همچنان ادامه دارد.