حضرت آدم (ع) نخستين پيامبر الهى و پدر بشر است. که مطابق با قرآن خداوند، او را از خاک بيافريد و اسماء را به او تعلیم نمود و آنگاه به فرشتگان دستور داد که بر آدم سجده کنند. ماجرای هبوط آدم و همسرش از بهشت نیز مورد دیگری است که قرآن بدان اشاره نموده است.

آدم
نام حضرت آدم
محل زندگی بهشت آدم، زمین
خویشاوندان مهم حوا، هابیل، قابیل، شیث
مدت عمر 93
تکرار نام در قرآن ۲۵ بار
حوادث مهم سجده فرشتگان بر آدم، هبوط
زادۀ روز ششم آفرینش
زادگاه باغ عدن
درگذشت ح. 930 AM
قدیس حامی باغ‌ها و خیاطان

دلیل نامگذاری حضرت آدم (ع)

آدم يعنى خاك قرمز؛ وى از مواد أرضى آفريده شد و جاندار گرديد أداما لفظى است عبرى و به معنى گرد و خاك و يا زمين قابل زراعت مى‌ باشد و مبداء اشتقاق اسم آدم از آن است. [۱]

در حدیثی از امام علی(ع)[۲] در پاسخ به پرسش از علت نامگذاري آدم و حوا آمده است: «إنّما سُمّيَ آدَمُ آدَمَ لأنّهُ خُلِقَ مِن أديمِ الأرضِ». [۳] آدم را آدم ناميده‌ اند، چون از اَديم(پوسته) زمين آفريده شد.


پانویس

  1. (تورات، سفر تكوين 2:7) (قاموس مقدس در لغات: «آدم» و «زمين»).حجة التفاسير و بلاغ الإكسير (سيد عبدالحجت بلاغى)، جلد دوم تعليقه، ص 541
  2. ر.ک:مقاله امام علی (ع)
  3. بحارالانوار (علامه مجلسى)، ج 11، ص 102