حضرت آدم
این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۰۷:۲۲، ۲۹ ژوئن ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
حضرت آدم (ع) نخستين پيامبر الهى و پدر بشر است. که مطابق با قرآن خداوند، او را از خاک بيافريد و اسماء را به او تعلیم نمود و آنگاه به فرشتگان دستور داد که بر آدم سجده کنند. ماجرای هبوط آدم و همسرش از بهشت نیز مورد دیگری است که قرآن بدان اشاره نموده است.
نام | حضرت آدم |
---|---|
محل زندگی | بهشت آدم، زمین |
خویشاوندان مهم | حوا، هابیل، قابیل، شیث |
مدت عمر | 93 |
تکرار نام در قرآن | ۲۵ بار |
حوادث مهم | سجده فرشتگان بر آدم، هبوط |
زادۀ | روز ششم آفرینش |
زادگاه | باغ عدن |
درگذشت | ح. 930 AM |
قدیس حامی | باغها و خیاطان |
موضوع آدم و آفرینش وی، در دین اسلام، از اهمیت بسیاری برخوردار است. آدم از دیدگاه اسلام نخستین پیامبر است و چون مسلمانان بخواهند آغاز و پایان نبوت را نشان دهند عبارت از آدم تا خاتم را به کار میبرند. آنچه درباره آدم در کتب تفسیر، حدیث، تاریخ و ادب آمده است همه مبتنی بر آیات قرآن است. در قرآن کریم ۲۵ بار نام آدم آمده، ولی تفصیل آفرینش او در سورههای بقره، اعراف، حجر، اسراء، طه و ص ذکر شده است.
دلیل نامگذاری حضرت آدم (ع)
آدم يعنى خاك قرمز؛ وى از مواد أرضى آفريده شد و جاندار گرديد أداما لفظى است عبرى و به معنى گرد و خاك و يا زمين قابل زراعت مى باشد و مبداء اشتقاق اسم آدم از آن است. [۱]
در حدیثی از امام علی(ع)[۲] در پاسخ به پرسش از علت نامگذاري آدم و حوا آمده است: «إنّما سُمّيَ آدَمُ آدَمَ لأنّهُ خُلِقَ مِن أديمِ الأرضِ». [۳] آدم را آدم ناميده اند، چون از اَديم(پوسته) زمين آفريده شد.
حضرت آدم (ع) خلیفه[۴] خدا
کلمه جانشین (خلیفه) در این آیه که خداوند میگوید: "من در زمین جانشینی میگذارم."[۵] چه معنایی دارد؟ مفسران در این زمینه گفتارهای گوناگونی دارند هر چند گرایش بیشتر آنان این است که آدم جانشین خدا در روی زمین است. روایتهای متفاوت و مختلف در این زمینه آورده میشود، ولی سرانجام سخن مفسران به همان جانشین بودن برای خدا منتهی میگردد. [۶]