اهل الاهواء

اهل الاهواء در اصطلاح متکلمان اهل سنت به فرقه هایی می گویند که در عقاید دینی با آن ها مخالفت دارند.

معنای اهواء در لغت

اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است.

معنای اصطلاحی اهواء

اهواء جمع هوى، كه معنى ميل و خواهش نفسانى مى‏باشد، و متكلمان اهل سنت اين اصطلاح را درباره كسانى كه عقايد دينى آنها، در بعضى از فروع كلامى با ايشان اختلاف دارند بكار برده‏اند. مثلا جبريه، قدريه، روافض، مجسمه و معطله را از اهل اهواء مى‏شمارند. دايرة المعارف الاسلاميه، ج 3، ص 91. اصول الدين، بغدادى، ص 340، 342.

ص77