محقق حلی
جعفر بن حسن بن یحیی حلی (۶۷۶-۶۰۲ ق) معروف به «محقق حلی» یا «محقق اول»، از فقهای بزرگ مکتب تشیع است. کتاب «شرایع الاسلام» او از مهمترین آثار فقهی است که بسیار مورد توجه و استفاده علمای بعد قرار گرفته است. عالمان بزرگی چون علامه حلی[۱] و ابن داوود حلی از شاگردان او هستند.
| نام | ابوالقاسم نجم الدین جعفر بن حسن بن یحیی بن سعید حلی |
|---|---|
| لقب | محقق حلی و محقق اول |
| زادروز | ۶۰۲ق |
| زادگاه | حله |
| وفات | ۶۷۶ قمری |
| آرامگاه | حله |
| محل زندگی | حله |
| اساتید | پدرش حسن بن یحیی حلی • ابن زهره • محمد بن جعفر ابن نما • فخار بن معد موسوی |
| شاگردان | علامه حلی • ابن داود حلی • ابن ربیب آدمی • سید عبدالکریم بن احمد حلی • عبدالعزیز بن سرایای حلی • حسن ابی طالب یوسفی |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| آثار | شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام • المختصر النافع فی فقه الامامیة • النافع فی مختصر الشرائع • المعتبر فی شرح مختصر النافع • المعارج فی اصول الفقه • نهج الوصول الی معرفة علم الاصول • تلخیص الفهرست |
پانویس
- ↑ ر.ک:مقاله علامه حلی