سبط ابن‌ جوزی‌‌ (۶۵۴-۵۸۲ ق‌)، واعظ و مورخ‌ بزرگ اهل سنت در قرن هفتم هجری و از شاگردان ابن‌ عساکر دمشقی است. مجالس وعظ و ارشاد او مقبول عام و خاص بوده است. دو کتاب «تذکرة الخواص» و «مرآة الزمان‌ فى‌ تاریخ‌ الاعیان»‌ از مهمترین آثار ابن‌ جوزی به شمار می رود. فقیه، محدث، متکلم و تاریخ‌نگار حنبلی‌ مذهب بغدادی بود.نسب خانوادگی وی به ابوبکر[۱] اولین خلیفه مسلمانان می رسد.

ابن جوزی
ابن جوزی
نام ابوالفرج عبدالرحمن بن علی ابوالفضائل جمال‌الدین بغدادی معروف به ابن جوزی
نامهای دیگر اب‍ن‌ال‍ج‍وزی‌ • اب‍وال‍ف‍رج‌ اب‍ن‌ال‍ج‍وزی‌ • ج‍م‍ال‌ال‍دی‍ن‌ اب‍ن‌ال‍ج‍وزی‌ • ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن ب‍ن ع‍ل‍ی‌ اب‍ن‌ال‍ج‍وزی ال‍ق‍رش‍ی‌ ج‍وزی‌ • اب‍ی‌ال‍ح‍س‍ن ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن‌
زادروز 508 یا 510ق
زادگاه بغداد
وفات 597 ق
اساتید ابوالفضل محمد بن ناصر بغدادی • ابوالقاسم علی بن یعلی علوی هروی • ابوالسعادات احمد بن احمد
دین اسلام
مذهب اهل سنت
آثار فضائل القدس • آفة أصحاب الحديث • كتاب الموضوعات • ذمّ الهوی • معجزات رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم • لفتة الكبد إلی نصْحة الولد

زندگی نامه ابن جوزی

شمس‌الدین‌ ابوالمظفر یوسف‌ بن‌ حسام‌ الدین‌ قزاوغلى‌ بن‌ عبدالله‌ ترکى‌ عونى‌ هبیری‌ بغدادی،‌ به‌ گفته محیى‌الدین‌ یوسف‌ ابن‌ جوزی‌ در رجب‌ ۵۸۱ قمری (۱۱۸۵ م)، یا چنانکه‌ خود از مادرش‌ نقل‌ کرده‌ در ۵۸۲ قمری‌ به‌ دنیا آمد. [۲] مادرش‌ رابعه‌ دختر ابوالفرج‌ عبدالرحمان‌ بن‌ جوزی بود [۳] و به‌ همین‌ سبب‌ به‌ سبط ابن‌ جوزی‌ معروف‌ شد.

پانویس

  1. ر.ک:مقاله ابوبکر
  2. ابن‌ خلکان‌، ۳/۱۴۲؛ یونینى‌، ۱/۴۲؛ جرجى‌ زیدان‌، .۳/۸۹
  3. ابن‌ جوزی‌، ۸(۲)/۵۰۳