حسن بن علی (عسکری)
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۶:۳۴، ۳ اوت ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
امام حسن عسکرى(ع) و یا «ابو محمد» یازدهمین امام شیعیان است که در سال 232 ق چشم به جهان گشود. بعد از آنکه پدرشان امام هادی(ع) توسط خلیفه[۱] وقت به سامرا[۲] احضار شد، ایشان نیز به همراه پدر به آن شهر رفته و تا زمان شهادت در همانجا زیر نظر مأموران خلفای عباسی بود.
| نام | حسن بن علی بن محمد |
|---|---|
| کنیه | ابومحمد |
| القاب | ابن‌الرضا، صامت، هادی، رفیق، زکی و نقی |
| ولادت | ۸ ربیع‌الثانی سال ۲۳۲ پس از هجرت |
| پدر | امام هادی(ع) |
| مادر | نرجس |
| مدت امامت | ۶ سال (از ۲۵۴ تا ۲۶۰ق) |
| طول عمر | ۲۸ سال |
| زادگاه | مدینه |
| تاریخ شهادت | ۸ ربیع‌الاول سال ۲۶۰ پس از هجرت |
| علت شهادت | به دستور معتمد خلیفهٔ عباسی مسموم |
| مدفن | آرامگاه امامان علی الهادی و حسن عسکری، سامرا |
شش خلیفه عباسی به نامهای متوکل، منتصر، مستعین، معتز، مهتدی و معتمد در زمان زندگی کوتاه حضرتشان حکومت را در اختیار داشته و در نهایت، ایشان بعد از 28 سال زندگی و 6 سال امامت، در تاریخ 260 ق به دستور معتمد به شهادت رسیده و در همان شهر سامرا و در کنار مزار پدرشان به خاک سپرده شدند.