علی بن محمد (هادی)

امام هادی (ع) امام دهم شیعیان است. آن حضرت در سال 212 هجری قمری دیده به جهان گشود و در سال 220 هجری قمری امامت شیعه از پدر بزرگوارشان به آن حضرت منتقل شد. مدت امامت آن حضرت حدود 34 سال بود و در سال 254 هجری قمری به دست معتمد عباسی به شهادت رسیدند.

امام هادی

نام	علی بن محمد (ع)
کنیه	ابوالحسن ثالث
لقب ها	هادی، نقی، نجیب، مرتضی، عالم، فقیه، امین و طیب
ولادت	۱۵ ذی‌الحجه، سال ۲۱۲ق.
محل زندگی	مدینه، سامرا
زادگاه	صریا، مدینه
مدت امامت	۳۴ سال (۲۲۰ تا ۲۵۴ق)
طول عمر	۴۲ سال
پدر	امام جواد(ع)
مادر	سمانه مغربیه
شهادت	۳ رجب، ۲۵۴ق.
نقش	امام دهم شیعیان
مدفن	سامرا، عراق

شیعیان امام هادی و فرزندشان امام حسن عسکری(ع) را به دلیل اینکه در سامرا در منطقه‌ای به نام عسکر ساکن بودند، امامین عسکریین می‌خوانند.

ولادت امام هادی (ع)

علی بن محمد مشهور به امام هادی یا امام علی النقی در 15 ذی الحجه سال 212 ق در منطقه ای به نام صریا در نزدیکی مدینه متولد شده است. پدر ایشان امام جواد(ع) و مادرش کنیزی به نام سمانه مغربیه بود.

القاب و کنیه امام هادی (ع)

مشهورترین لقب امام دهم شیعیان، هادی است زیرا در زمان خود بهترین هدایت کننده مردم به سوی خیر بوده است.

القاب دیگر این امام عبارتند از نقی، مرتضی، عالم، فقیه، امین، ناصح، متوکل، خالص و طیب.

شیعیان به امام هادی و امام حسن عسکری (ع ) امامین عسکریین می گویند زیرا در سامرا در منطقه ای به نام عسکر ساکن بودند. کنیه امام دهم ابوالحسن است.

خصوصیات ظاهری و اخلاقی امام هادی (ع)

امام دهم شیعیان، امام هادی (ع) دارای قامتی متوسط، گونه هایش اندکی برآمده و سرخ و سفید و چشمانی درشت بود. لباس امام جبه ای خشن بود و او زیر پای خود حصیری پهن می کرد و زندگی ساده ای داشت.

ایشان انگشتری به انگشت داشتند که نقش انگشتر «اللّه ربّی و هو عصمتی من خلقه؛ خداوند پروردگار من است و حامی ام از شر آفریدگانش» گزارش شده است. همچنین نقش انگشتر دیگر وی، «حفظ العهود من أخلاق المعبود؛ پایبندی به پیمان ها از خُلق خداوند است» ثبت شده است.

امام هادی (ع) بسیار بخشنده بودند و همیشه بر لبانش تبسم بود، به طوری که هر غمگینی که بر وی می نگریست، شاد می شد. امام دارای شکوه و هیبتی بودند که همه افراد از جمله حاکمان آن زمان به ایشان احترام زیادی قائل بودند.

حضرت هادی دارای خصال پسندیده و زهد و دانش فراوان بودند که بر مسائل فقهی و اسلامی تسلط کامل داشتند. شبها اوقات امام (ع) پیوسته به نماز و طاعت و تلاوت قرآن و راز و نیاز با معبود می گذشت.

مدت امامت امام علی النقی (ع)

علی بن محمد، در سال 220ق در 8 سالگی به امامت رسید اما به امامت رسیدن امام جواد(ع ) در سن کم باعث شد که شیعیان تردیدی در امامت امام هادی (ع ) نداشته باشند.

شیعیان پس از امام نهم، به استثنای عده اندکی، امامت امام هادی(ع) را پذیرفتند و آن عده اندک، موسی بن محمد، معروف به موسی مبرقع را امام دانستند. اما پس از مدتی این عده نیز امامت امام هادی را پذیرفتند.

دوران امامت علی بن محمد، امام دهم شیعیان،33 سال بود که 7 سال از امامت خود را در دوره خلافت معتصم عباسی سپری کرد. پنج سال از دوران امامت خود را با خلافت واثق، چهارده سال با خلافت متوکل، شش ماه با خلافت مستنصر، دو سال و نه ماه با خلافت مستعین و هشت سال و اندی با خلافت معتزسپری نمود.

در زمان امام هادی اختناق شدیدی از سوی خلفای عباسی حاکم بود و ایشان از طریق سازمان وکالت و نامه نگاری با شیعیان در ارتباط بود و علی بن جعفر الهمانی، ابوعلی بن راشد و حسن بن عبد ربّه یا بنا به گزارش برخی فرزندش «علی» از وکیلان امام هادی بودند.

همسر و فرزندان امام هادی (ع)

نام همسر حضرت هادی (ع ) سوسن یا سلیل و پنج فرزند داشته است. علمای شیعه از چهار پسر به نام های حسن، محمد، حسین و جعفر برای امام هادی یاد کرده اند. دختری نیز به او نسبت داده شده که شیخ مفید، نامش را عایشه و ابن شهرآشوب، او را عِلِّیّه خوانده است.

نویسندگان اهل سنّت نیز فرزندان امام دهم شیعیان را چهار پسر و یک دختر دانسته اند.

محمد پسر امام هادی (ع ) جوانی آراسته و پرهیزگار بود که یک سال قبل از پدر بزرگوارش فوت کرد و بسیاری گمان می کردند مقام ولایت به وی منتقل خواهد شد.