سید محمدحسین طباطبایی
سید محمدحسین طباطبایی متولد 23 اسفند ۱۲۸۱ شمسی در شهر تبریز و درگذشته در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۶۰ در شهر قم معروف به علامه طباطبایی؛ مفسر، فلیسوف، اصولی، فقیه، عارف و اسلام‌شناس ایرانی بود. وی از مدرسان حوزهٔ علمیه قم و از عالمان تأثیرگذار شیعه در فضای فکری و مذهبی ایران در قرن معاصر به‌شمار می‌آمد. وی نویسندۀ تفسیر المیزان، و کتاب‌های فلسفی بدایة الحکمة و نهایة الحکمة، و اصول فلسفه و روش رئالیسم است. ایشان در حوزۀ علمیۀ قم به جای اشتغال به فقه و اصول، درس تفسیر قرآن و فلسفه برقرار کرد که این کار او موجب رونق تفسیر در حوزۀ قم شد. روش تفسیری او تفسیر قرآن به قرآن بود.
| نام | سید محمدحسین طباطبایی |
|---|---|
| لقب | آیت الله؛ علامه. |
| زادروز | 23 اسفند 1281 شمسی |
| زادگاه | ایران، استان آذربایجان شرقی، تبریز - روستای شادباد مشایخ |
| وفات | ایران - قم |
| مدفن | قم - حرم حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) |
| استادان | محمد حسین نایینی؛ محمد حسین غروی اصفهانی؛ |
| شاگردان | حسن حسن زاده آملی؛ عبدالله جوادی آملی؛ |
| برخی آثار | تفسیر المیزان؛ شیعه در اسلام؛ |
| دین | اسلام - شیعه |
زندگی‌نامه
علامه، سید محمد حسین طباطبایى، فرزند سید محمد قاضى طباطبایى، در روز 29 ذى‌حجه سال 1321 قمری، برابر با اسفند سال 1282 شمسی، در شهر تبریز، در خاندانى که به علم و فضل و پارسایى شهره بودند، دیده به جهان گشود. نسب وى، از طرف پدر، به حضرت امام حسن مجتبى (علیه‌السلام) و از طرف مادر، به حضرت امام حسین (علیه‌السلام) مى‌رسد. در پنج سالگى، مادر را و در نه سالگى، پدر را از دست داد و وصى پدرش، مرد و زنى را به پرستارى از او و تنها برادرش، سید محمد حسن گمارد. نه ساله بود که در کنار برادر، به آموختن قرآن و کتب مقدماتى، مانند« گلستان»،« بوستان»،« نصاب الصبیان»،« اخلاق ناصرى»،«انوار سهیلى»، «تاریخ عجم»، «منشآت امیر نظام» و«ارشاد الحساب»، در نزد ادیبى لایق، به نام شیخ محمد على سرائى پرداخت و همه اینها را در مدت شش سال (از سال 1290 شمسی تا سال 1296 شمسی) فراگرفت؛ علاوه بر اینها، زیر نظر استاد، میرزا علینقى خطاط، به یادگیرى فنون خوش‌نویسى همت نهاد.