ابراهیم برماوی
ابراهيم بن محمد بن شهاب الدِّين بن خالد الأزهري الشافعي الأنصاري ملقب به البرماوي
وی از بزرگترين عالمان عصر خود بود و با اینکه بیشتر مشایخ الازهر از بین عالمان مالکی مذهب بودند وی اولین عالم شافعی است که به سمت شیخی الأزهر انتخاب شد که این دلالت بر جایگاه علمی و مذهبی وی دارد.او از سال 1101 هـ/1690 م تا سال 1106 هـ/1695 م به عنوان شیخ الازهر فعالیت می‌کرد. البرماوی قبل از مقام شیخی به عنوان یکی از اساتید فقه شافعیه در جامع الازهر تدریس می‌کرد.
| نام | ابراهيم بن محمد بن شهاب الدِّين بن خالد الأزهري الشافعي الأنصاري |
|---|---|
| نامهای دیگر | ابراهیم البرماوی
الشيخ البرماوی |
| متولد | |
| وفات | 1106 هـ/ 1695 م |
| محل تولد | روستای برما، محافظة الغربية، مصر |
| محل وفات | قاهره - مصر |
| مذهب | شافعي |
| برخی آثار | حاشية على شرح الشيخ يحيى القرافي. حاشية على شرح ابن قاسم. |
آثار
از او آثار متعددی در حديث، فقه شافعی، فرائض، مواريث و تصوف به جای مانده است که به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم:
1- حاشية على شرح الشيخ يحيى القرافي لمنظومة ابن فرح الإشبيلي في علم مصطلح الحديث
2- حاشية على شرح ابن قاسم (الغزي) في الفقه الشافعي
3- حاشية على شرح السبط (وهو المارديني المتوفى سنة 907 هـ) على الرحبية في الفرائض.
4- الميثاق والعهد فيمن تكلم في المهد.
5- رسالة في الدلائل الواضحات في إثبات الكرامات، والتوسل بالأولياء بعد الممات في التصوف والتوحيد
6- حاشية على شرح فتح الوهاب لزكريا الأنصاري.
7- حاشية على شرح غاية التقريب.
وفات
ابراهیم برماوی در سال 1106 در قاهره وفات کرد و در همانجا به خاک سپرده شد.