محمد حسن رحمانی
مولوی محمد حسن رحمانی از یکی از بنیان‌گذاران و رهبران گروه طالبان است.
قومیت
محمد حسن رحمانی از قوم «اچکزی» و اصلیت‌اش از منطقه «اسپین بولدک» قندهار بود اما خاستگاه خانوادگی او، منطقه «چارچنه= چهارچشمه» ولایت «ارزگان» به شمار می‌رود.
فعالیت در زمان حضور ارتش شوروی در افغانستان
در زمان حضور ارتش سرخ شوروی در افغانستان، همکار جبهه «ملا عبدالهادی (طالب جان)»، «لالامنلگ (سید اسحاق)» و «ملا محمد آخوند» در «پنجوایی» و «ارغنداب» قندهار بود. او در نیمه اول دهه شصت بر اثر انفجار مین در منطقه «چهارباغ» از توابع ارغنداب، یک پایش را از دست داد. در آن موقع طالبان وجود نداشت بلکه تعدادی از مجاهدین در قندهار، با گرایشات تفکر طالبانی فعالیت می‌کردند.[۱]
پس از سقوط طالبان
ملا محمدحسن پس از سقوط طالبان راهی پاکستان گردید و به عضویت شورای رهبری این گروه درآمد. او پس از درگذشت ملا محمد عمر و به قدرت رسیدن ملا اختر محمد منصور صاحب، از منصور فاصله گرفت اما تا لحظات آخر طالبان را ترک نکرد.
مواضع تقریبی
مخالفت با کوچ اجباری شیعیان در قندهار
در سال 1378 که انفجاری نیرومند در مقابل خانه ملامحمد عمر رهبر سابق طالبان در قندهار رخ داد، شیعیان این شهر بیشترین فشارها را متحمل شدند. طالبان در آن زمان طرحی مبنی بر خروج اجباری شماری از مردم را مطرح کردند اما از جمله کسانی که مخالف کوچ اجباری بود، ملا محمد حسن رحمانی بود.
[۲]
فوت
او در روز سه‌شنبه 20 بهمن سال 1394 در یکی از بیمارستان‌های پاکستان به صورت مشکوک درگذشت.
مناصب
- یکی از افراد بنیان‌گذار گروه طالبان
- مسئول اداره منطقه «اسلام‌قلعه» پس از تسلط طالبان بر هرات در سال 1374؛
- والی قندهار در دوره حاکمیت طالبان؛
- معاون شورای وزیران طالبان؛
- عضویت شورای رهبری طالبان؛