اخوان المسلمین سنگال

اخوان المسلمین سنگال در اواخر دهه هفتاد قرن گذشته تأسیس شد و از طریق نقش های حمایتی و آموزشی به انتشار فرهنگ عربی و اسلامی و جلوه های تعهد به فرهنگ اسلامی در سنگال کمک کرد.سنگال یکی از مهمترین کشورهای آفریقایی است که در دهه هفتاد مورد توجه اخوان المسلمین قرار گرفت.

نام جریان	اخوان المسلمین سنگال
سال تاسیس	1978 میلادی
موسس
افراد موثر	علی جوف سیدی غالی لوح مالک نجای أحمد جه ، سیرین بابو عبد الله لام.

تاسیس

گروه عبادالرحمن در سال 1978 توسط گروهی از جوانان سنگالی تأسیس شد که تحت تأثیر افکار اخوان المسلمین بودند و از ضرورت ایجاد یک چارچوب حمایتی و فکری مطمئن بودند که به مردم سنگال اسلامیت خود را باز می گرداند. و هویت عربی که دولت استعمارگر فرانسه بسیاری از ویژگی های آن را محو کرده بود را باز یابد.

بیشتر بنیانگذاران این گروه به اتحادیه فرهنگی اسلامی تعلق داشتند تا اینکه در سال 1976 پس از اختلاف نظر با رهبری اتحادیه از آن اخراج شدند. این گروه شهر "تیس" را که در هفتاد کیلومتری غرب داکار پایتخت واقع شده است به عنوان یکی از مهمترین پایگاه های مذهبی و آموزشی خود در نظر گرفت.

اکثریت اعضای این گروه فارغ التحصیلان و دانشجویانی هستند که در برخی از کشورهای عربی ، مانند مراکش ، الجزایر ، مصر ، سودان و عربستان سعودی تحصیل کرده و با جنبش های اسلامی اصلاح طلب آشنا شده و تحت تأثیر رویکرد فکری آنها قرار گرفته اند.

جهت گیری ایدئولوژیک

هدف گروه عبادالرحمن ایجاد یک جامعه اسلامی واقعی در سنگال است و به دنبال احیای ارزش های اسلامی در جامعه و پیوند دوباره آن با تاریخ فرهنگ اسلامی است. این گروه خود را "یک جنبش اسلامی تمامیت خواه می داند که بر حمایت، آموزش و اصلاح زندگی و امور عمومی کشور با روشی معتدل متمرکز است."

در حالی که جنبش بر ارتباط فکری نزدیک خود با اخوان المسلمین تأکید می‌کند و از بسیاری از کارهای فکری و جنبشی این گروه الهام می گیرد ، عضویت در سازمان بین المللی اخوان را انکار می کند.

موسسات

این جنبش از زمان تأسیس خود بر امر آموزش متمرکز بوده است. دهها مدرسه برای آموزش علوم عربی و اسلامی در مناطق مختلف کشور تأسیس کرد و همچنین فعالیتهای حمایتی و آموزشی خود را بر موسسات آموزشی عمومی متمرکز کرده است.

برخی معتقدند که نفوذ این گروه به حدی رسیده که در خیابان های سنگال جایی که حجاب گسترش یافته و ساختمان مساجد در موسسات آموزشی علیرغم مخالفت شدید جنبش های لائیک با آنها ایجاد شده، مشهود است.

این گروه موفق به ایجاد جمعیت های دانشجویی موثر شد که برخی از آنها وابسته به گروه هستند ، مانند حرکت دانش آموزان و دانشجویان خدمتگزاران گروه عبادرحمن و برخی از آنها از نظر فکری به گروه عباد الرحمن نزدیک است مانند انجمن مسلمانان دانشجویان سنگال.

ایجاداختلاف در گروه

اختلاف نظرها در مورد چشم انداز و استراتژی های گروه ، عامل اصلی شکافی بود که گروه در اوایل سال 2000 هنگامی که چهره های برجسته آن جنبش اصلاحات برای توسعه اجتماعی را تأسیس کرده و جماعت عباد الرحمن را ترک کردند و صاحب دو کرسی از 150 کرسی مجلس انتخابات پارلمانی 2013 شدند.

مشی سیاسی جماعت عباد الرحمن

این گروه همچنان مشارکت مستقیم سیاسی را رد می کرد و با انتشار بیانیه ای به ثبت مواضع خود در مورد برخی رویدادهای مهم ملی بسنده می نمود. تا اینکه بنابر مصوبات دهمین کنفرانس داخلی خود که در ژانویه 2012 برگزار شد ، بر ضرورت یافتن چارچوبی حزبی با حمایت از منابع انسانی و مادی به عنوان یک جبهه سیاسی وارد تحولات سیاسی کشور شود و بنا بر همین تصویب جماعت عباد الرحمن حمایت رسمی خود را از رئیس جمهور ماکی صال در انتخابات ریاست جمهوری مارس 2012 اعلام کرد.