ازلیه‏ از فرق «غلات‏» اند و معتقدند که على (ع) و عمر بن الخطاب هر دو قدیم اند و ازلى، جز آن که على (ع) را خیر محض و عمر را شرّ محض مى ‏دانند و على (ع) را دائما عمر مى ‏آزارد. این فرقه تحت تأثیر افکار «ثنویت زرتشتى» و اصالت هرمزد و اهریمن واقع شده‏ اند.[۱]

پانویس

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 45