بقليه‏ پيروان مردى به نام بقلى بودند كه نديم عبد اللّه بن معاويه بود.

اعتقادات

بقلی معتقد بود که انسان مثل بقل و سبزی است که هر گاه از دنیا برود، دیگر باز نمی گردد.

سرانجام

بقلی در زمان منصور عباسی می زیست و به دلیل اعتقاداتش به دست خلیفه کشته شد. [۱]

تذکر

در دیگر منابع مربوط به فرق و مذاهب اسلامی، از بقلیه به عنوان فرقه ای از قرامطه عراق نام برده و در آن باره توضیحات مبسوطی داده شده است.


پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 105