احمد صاحب الشعب
احمد بن محمد حبشی (متوفی 1038 هجری قمری) امام و شیخ مذهب و واعظی بود که به سفرهای علمی و وکالتی فراوان شهرت داشت. او را از برجسته‌ترین و مشهورترین افرادی می‌دانند که پس از مدت‌ها مهاجرت از بالای خانه به محلی که پدربزرگشان احمد بن عیسی برگزیده بود، برای احیای زندگی به سوی قوم مهاجر نقل مکان کرد و از این رو او را «مالک» می‌نامند. از مردم.»
نسبت
احمد بن محمد بن علوی بن ابی بکر الحبشی بن علی بن احمد بن محمد اسد الله بن حسن الترابی بن علی بن الفقیه، سرهنگ دوم محمد بن علی بن محمد، صاحب میرباط بن علی، خلیع قیسم بن علوی. بن محمد بن علوی بن عبید الله بن احمد آل - مهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریدی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین قبیله بن علی بن ابی طالب و شوهر دختر فاطمه محمد ص .
وی بیست و پنجمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
وی در طارم حضرموت به دنیا آمد و در آنجا بزرگ شد و حافظ قرآن شد. میان او و عبدالله بن سالم، مولاى اسبان ثابت و مصاحبت استوار، در یک دوره علم طلبیدند و هر یک از همنشین خود گرفتند و به حرمین شریفین رهسپار شدند و آنها را و در یمن از یکى گرفتند. گروه بسیاری او به کتابهای تصوف به ویژه «شرح الحکم الطائیه» ابن عباد و «دیوان با مخرمه» علاقه وافری دارد. و هیزم می خرید و با قیمت آن زندگی می کرد.
اساتید
او با بزرگان زمان خود همراه شد و از علمای زمان و عصر خود از شیوخ خود آموخت:
ابوبکر بن سالم صاحب نمونه عبدالرحمن بن احمد شهاب الدین اکبر ابوبکر بن علی خورد محمد بن عقیل مدیحج محمد بن محمد البکری
شاگردان
گروهی از او گرفتند، از جمله:
علوی بن عبدالله العیدروس عبدالله بن احمد العیدروس علوی بن محمد الحداد الجنید بن علی بهارون عبدالرحمن بن عبدالله بامدریک پسرش عیدروس بن احمد الحبشی پسرش حسن بن احمد الحبشی نوه او، زین بن علوی الحبشی حسین بن عبدالرحمن الحبشی محمد غزالی بن عمر الحبشی
آثار
او خدا را ندا می کرد و ختمها را شتر بر گردن او دارد و هر کجا که ناچت در کشور و جایی که در آن برکت فرود آمد، آنها را به نفع دعوت و نفع مردمش ارزیابی می کند و به قول قدیمی دعا می کند. مسجد، و شهرستانها و روستاها که دارند به تماس رفته: عجیب و غریب ، و حورا ، و اتاق ، شبام ، تریس ، سیئون ، حتی سر ، Ju'aymah ، و تمام کشورهای ذکر آنها ازدواج کرد. او به ساختن مساجد در تعدادی از روستاهای بین سیون، طارم و غیره که تا به امروز مساجد مسکونی هستند، شهرت داشت.
فرزندان
او بسیار متاهل بود و پانزده پسر و چهارده دختر داشت. و اما غیر معدوم نه پسر است: عمر، عیدروس، شیخ، حسین، حسن، الهادی، هاشم، محمد و علوی.
وفات
اهل المهاجر در اواخر عمر بر قبر جدش احمد المهاجر سکنی گزیدند و در سال 1038 هجری قمری در آنجا وفات یافت. مردم و اطرافیانشان «احمدی» نامیده شدند، زیرا نام هر یک از آنها احمد بود.
منابع
السقاف، طه بن حسن (1426ق). فیودة البحر المالی از فضائل و اخبار و کرامت استاد عزیزمان علی (PDF) (چاپ اول). صفحه 31.