عبدالله علمی
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۰۹:۳۵، ۹ نوامبر ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
عبدالله بن محمد العالمی (1861-26 ژوئیه 1936) فقیه، شاعر، مفسر، مناظره کننده و شرکت کننده در برخی از علوم اسلامی فلسطینی بود. [1] [2] [3] او در غزه به دنیا آمد و در آنجا و در الازهر تحصیل کرد . او برای تدریس در غزه و بیروت منصوب شد و سپس به عنوان شهردار شهرداری غزه به عنوان بازرس برای آشنایان منصوب شد. او به مهاجرت سوریه در سال 1918 و به عنوان یک عضو منصوب شد کنگره سوریه نخست ، و درس در داد مسجد امویان . او از علمای شافعی است. در دمشق درگذشت. از آثار او می توان به تفسیر مسائل قرآن و همایش تفسیر سوره یوسف اشاره کرد .
| نام | عبدالملك كريم امرالله |
|---|---|
| محل تولد | هندوستان، |
| تولد | 17 فوریه 1908 |
| دین | اسلام |
| درگذشت | فوریه 1908 |
فهرست • 1بیوگرافی او • 2مو • 3نوشته های او • 4منابع بیوگرافی [ ویرایش ] او عبدالله بن محمد بن صلاح الدین العالمی، حسنی نسب، غزّی ولادت، دمشقی، ثابت و مرده است. وی در سال 1278 هجری قمری / 1861م در غزه به دنیا آمد و تحصیلات اولیه خود را در آنجا نزد علمای زمان خود گذراند و سپس در سال 1880 به مصر رفت و هفت سال در الازهر زندگی کرد و در آنجا به تحصیل پرداخت. سپس به زادگاه خود بازگشت و در مسجد اعظم به تدریس تفسیر پرداخت. سپس به مدت یک سال عازم مصر شد و پس از آن به کار خود در غزه بازگشت، سپس به تدریس در مسجد السید هاشم پرداخت ، سپس شغل معلمی را رها کرد و به تجارت پرداخت و در سال 1394 به مصر رفت. بیروت که در آنجا به عنوان معلم در دفتر زرگری منصوب شد، سپس به غزه بازگشت و به عنوان افسر آیین دادرسی منصوب شد، از این رو مدارس روستاهای غزه را مورد بازرسی قرار داد و سپس به عنوان سرپرست رئیس جمهور، سمت جمع آوری وجوه دانش را بر عهده گرفت. شورای شهر، سپس به نابلس و دمشق مهاجرت کرد و در سال 1918 به عنوان واعظ در مسجد اموی و معلمی برای دختران مشغول به کار شد. در سال 1336 هجری قمری به همراه خانواده به دمشق مهاجرت کرد و از اعضای اولین کنگره سوریه بود و در مسجد اموی به تدریس تفسیر و ارشاد دینی پرداخت تا اینکه در 8 جمادی الاولاء درگذشت. 1355 / 26 ژوئیه 1936 م. شعرهای [ ویرایش ] او کتابی مشتمل بر چهار منظومه دارد که در سال 1899 در قاهره چاپ شده است، اشعار او به منظومه ها نزدیکتر است، که در آنها مکرراً آیه ای از قرآن، چهار نظام خود را درج می کند: اولین مورد «قایق دریاها در علم آینده» است که انواع دریاها و وزن، خزش و بیماری و نام آنها را نشان می دهد. دوم «دسته تهاجمی ریاض در تهی کردن هزاره و ثنای حسن خلق و خلفای اربعه و امام حسین علیه السلام» است که بخش اول تنظیم شده و بخش دوم از بخش صرف و نحو است. و سوم «کوثریه در ستایش خیر بیابان» دریای یورتمه را برای او برگزید. چهارمی «ستایش پیرمرد با لیوان نشاندار» و شعری است از تحقیر جهان به شیوه تصوف. کتاب های او [ ویرایش ] • تفسیر مسائل قرآن ، نسخه خطی. • همایش تفسیر سوره یوسف ، دو جلدی، چاپ شده. • نوردجا در داستان ولادت، روایت منظومه به شیوه دوبله • بینش خانه ارتوپدی من در عقاید امام شافعی • براده چاپ شده روی تابلو قایق دریاها در عروض نامیده می شود • آزادی و شورای نمایندگان از تعالیم قرآن • تفسیر داستان یوسف و بیان ماهیت صهیونیسم • سلسله مناظره اسلامی-مسیحی بین شیخ و کشیش منابع [ ویرایش ] 1. ↑ عادل نویهد (۱۹۸۳). فرهنگ مفسران از آغاز اسلام تا عصر حاضر . جلد اول (چاپ سوم). بیروت، لبنان: بنیاد فرهنگی نگارش، ترجمه و نشر نویه. صفحه 326. 2. ↑ «عبدالله العالمی» . معجم البابطین. بایگانی‌شده از نسخه اصلی در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۸. بازیابی شده در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۸ . بازبینی شده در 15 اکتبر 2018 . 3. ↑ «عبدالله بن محمد بن صلاح العالمی» . بنیاد فرهنگ و میراث اورشلیم. بایگانی‌شده از نسخه اصلی در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۸. بازیابی شده در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۸ . بازبینی شده در 15 اکتبر 2018 . 1.