ثقة الاسلامیه
ثقة الاسلاميه از فرق «شيخيه» و پيرو «حاج شفيع ثقة الاسلام» تبريزى (درگذشته در سال 1301 ه) هستند.
تاریخچه
وى از شاگردان سيد كاظم رشتى و هم درس حاج محمد كريم خان كرمانى بود. او «ركن رابع» را که چهارمین اصل از اصول عقاید شیخیه کرمان و مطرح کننده آن محمد کریم خان کرمانی است [۱]انکار کرد و او را لعن نمود.[۲] از اين رو آنان را به طور مطلق «شيخيه» یا شيخيه ثقة الاسلاميه می گویند. پس از حاج ميرزا شفيع ثقة الاسلام، پسرش «ميرزا موسى» و پس از او «ميرزا على» معروف به «ثقة الاسلام دوم» يا شهيد كه در سال 1330 ه به جرم مشروطه خواهى به دست روسهاى تزارى در تبريز به دار آويخته شد و بعد از وى برادرش «ميرزا محمد» به رياست اين طايفه رسيد. [۳] [۴]
معنای رکن رابع
رکن رابع یکی از اصول عقایدی شیخیه کرمان است. بر اساس این اعتقاد، در هر دوره‌ای انسان کاملی وجود دارد که واسطه میان انسان‌ها و امام زمان(عج) است. به باور آنان، رکن رابع احکام شرعی را بدون واسطه از امام زمان دریافت می‌کند و در اختیار مردم قرار می‌دهد. [۵]
پانویس
- ↑ تهرانی سید محمد حسین، امام شناسی، سال 1426 هجری قمری،ج 5، ص 178
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 130
- ↑ دائرة المعارف تشیع، ج10، ص 191
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 269