ابوعبدالله مغربی
ابوعبدالله مغربی که نامش محمد بن اسماعیل بود از علمای بزرگ اهل سنت و تصوف در قرن سوم هجری[۱] و از اساتید ابراهیم الخواص و ابراهیم بن شیبان بود و علی بن رزین را همنشین و شاگردی می کرد. وی 120 سال عمر کرد و در سال 299 هجری قمری در کوه طور درگذشت و قبر او در کنار قبر استادش علی بن رازین بر روی آن است.
گفتار
من منصف‌تر از دنیا ندیده ام اگر خدمتش را انجام دهی تو را خدمت کند و اگر ترکش کنی تو را ترک خواهد کرد.
بهترین اعمال ساختن اوقات با اعمال مورد رضای الهی است[۲].
فقیران راضی به فقرشان امانتداران خدا بر روی زمین هستند و حجت‌های خدایند بر دیگر بندگانش و به واسطه ایشان بلا از خلق دفع می‌شود [۳].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفیة، تألیف: أبو عبد الرحمن السلمی، ص194-196، دار الکتب العلمیة، ط2003
- ↑ حلیة الأولیاء، تألیف: أبو نعیم، ج10، ص357
- ↑ ابو عبدالله مغربی