الشریف قاسم الثانی

شریف قاسم عبدالجلیل سیف الدین ، که به عنوان سلطان شریف قاسم دوم شناخته می شود (به اندونزیایی : Sultan Syarif Kasim ) (1893 - 1968)، دوازدهمین و آخرین سلطان سلطنت سیاک سری ایندراپورا است. او از جمله قهرمانانی بود که برای استقلال جمهوری اندونزی مقاومت کرد . او تلاش کرد تا سلاطین سوماترای شرقی را برای پیوستن به اندونزی قانع کند و با اعلام الحاق سلطنت خود به جمهوری جدید در سال 1946، سلطنت او به پایان رسید. او تمام دارایی سلطنت خود را که بالغ بر 13 میلیون گیلدر هلندی بود به جمهوری اندونزی تقدیم کرد.

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۳:۲۹، ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱؛

نسب

قاسم بن هاشم بن قاسم بن اسماعیل بن ابراهیم بن علی بن عثمان بن عبدالرحمن بن سعید بن علی بن محمد بن حسن بن عمر بن حسن بن علی بن ابی بکر السکران بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولا الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد، صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن احمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن امام علی بن ابی طالب و امام علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله و سلم است .

وی سی و ششمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.

تولد و تربیت

او در 1 دسامبر 1893 در سیاک سری ایندراپورا ، استان ریاو ، در جزیره سوماترا اندونزی به دنیا آمد . او از دوران کودکی تحصیلات خود را آغاز کرد که در ابعاد مختلف جسمی، روحی و اطلاعات عمومی بود. سپس در سال 1904 به باتاویا ، جاکارتای کنونی فرستاده شد تا در رشته حقوق و دولت تحصیل کند. او شاگرد پروفسور اسنوک هورگرونژ ، شرق شناس هلندی بود که مشاور دولت استعماری بود.

او 15 ساله بود که پدرش سلطان شریف هاشم درگذشت و او را سلطان نامیدند، اما به سنی نرسیده بود که سلطنت را به دست گیرد و هنوز در باتاویا تحصیل می کرد و به همین دلیل فوراً به پادشاهی نرسید و برخی از مقامات دربار به صورت موقت حکومت را اداره کردند.

رسیدن به سلطنت

او در 3 مارس 1915 در سن بیست و یک سالگی ، سلطان شریف قاسم عبدالجلیل سیف الدین دوم نام گرفت و بر تخت سلطنت سری ایندراپورا سیاک نشست . او پس از تاجگذاری در سال 1915، توسعه را در سرزمین خود ترویج کرد. او همچنین به دنبال بهبود کیفیت منابع انسانی برای مردم سیاک سری ایندراپورا از طریق آموزش بود تا بتواند با مردم هلند رقابت کند. او در سال 1917 مدرسه وفاق هاشمی را تأسیس کرد و با مدرسه هلندی که فقط دانش‌آموزان بخش‌های خاصی را می‌پذیرد رقابت کرد و آموزش را برای همه دانش‌آموزان مناطق مختلف در دسترس قرار داد. این مدرسه یک برنامه درسی داشت که ترکیبی از اصول اسلام و میهن پرستی، از جمله تدریس علوم عمومی بود. همسرش سلطانه لطیفه نیز به او کمک کرد تا یک مدرسه خصوصی برای زنان در ریاو تأسیس کند و مدرسه ای به نام مدرسه لطیفه در سال 1927 افتتاح کرد.

سلطان شریف قاسم دوم با حکومت استعماری هلند در هند شرقی مخالف بود و از زمانی که قدرت را در این کشور به دست گرفت، فشارهای هلند بر او به طور فزاینده ای زیا شد. او می‌دانست که مبارزه فیزیکی با هلندی‌ها به خودکشی شباهت دارد، و علاوه بر این، سلطان نشین سیاک همچنان متعهد به توافقنامه‌ای بود که توسط سلف خود در گذشته امضا شده بود. با توجه به این امر، ایجاد نیروی نظامی را لازم دید، از این رو شروع به تقویت سنگرهای دفاعی مردمی و آموزش نظامی برای جوانان کرد. سپس آشکارا مقاومت خود را در برابر هلندی ها نشان داد و از به رسمیت شناختن سلطان نشین سیاک به عنوان بخشی از دولت هند شرقی هلند خودداری کرد . این امر هلندی ها را بر آن داشت تا نیروهای ویژه ای را از پلیس نظامی به کشورش بیاورند .

در طول جنگ جهانی دوم در سال 1942، زمانی که ژاپن شروع به اشغال سنگاپور و شبه جزیره مالایی کرد، از طریق سوماترای غربی و شمالی پیشروی کرد و نیروهای ژاپنی به پکانبارو رسیدند و تعدادی از پادشاهان را در ریاو دستگیر کردند ، اما جرات دستگیری سلطان قاسم دوم را نداشتند، زیرا او هیچ مقاومت و شورشی نشان نداد. با گذشت زمان، ژاپن شروع به تصرف قدرت کرد. اگرچه سلطان قاسم دیگر قدرتی نداشت، اما همچنان در قبال مردم خود احساس مسئولیت می کرد، درخواست ژاپنی ها برای اعزام نیروی روموشا به دولت اشغالگر ژاپن را رد کرد. پس از تسلیم بی قید و شرط ژاپن به متفقین، در پایان اوت 1945 خبر استقلال اندونزی به پادشاهی سیاک رسید .

موضع او در استقلال اندونزی

پس از اعلام استقلال اندونزی در 17 آگوست 1945 ، سلطان قاسم دوم حمایت خود را از استقلال جمهوری اندونزی اعلام کرد و یک جلسه عمومی بزرگ با تمام شخصیت های سیاک سری ایندراپورا و ریاو برگزار کرد و در آن متعهد شد از استقلال اندونزی دفاع کند . تلگرافی به احمد سوکارنو، اولین رئیس جمهور اندونزی ارسال کرد که نشان می داد سلطان نشین سیاک سری ایندراپورا قاطعانه پشت جمهوری جدید او ایستاده است.

مدت کوتاهی پس از اعلام الحاق سلطان نشین سیاک به عنوان بخشی از قلمرو اندونزی در سال 1946، او ثروت 13 میلیون گیلدر خود را به دولت جمهوری اهدا کرد و مبلغ 13 میلیون گیلدر مسلماً مبلغ کمی نیست. ارز فعلی، ارزش مادی تقریباً معادل 69 میلیون یورو یا بیش از 1 تریلیون روپیه است. شریف قاسم این پول را به اولین رئیس جمهور اندونزی، آچمد سوکارنو داد . نه تنها این، شریف قاسم در کنار گذاشتن تاج و تقریباً تمام ثروت خود تردید نکرد ، و این به عنوان تأییدی بر ادغام سلطنت سیاک سری ایندراپورا که او در جمهوری اندونزی رهبری کرد انجام شد . به افتخار او، دولت اندونزی در 6 نوامبر 1998 عنوان قهرمان ملی را به او اعطا کرد. فرودگاه بین المللی پکانبارو به نام فرودگاه سلطان شریف قاسم دوم به نام او نامگذاری شد .

وفات

او در 23 آوریل 1968 میلادی در پکانبارو ، پایتخت ریاو ، در سن 74 سالگی درگذشت.