محقق سبزواری
محمدباقر سبزواری، مشهور به محقق سبزواری (۱۰۱۷-۱۰۹۰ هـ.ق) از حکما و مجتهدین بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری است،نام او در کتب فقهیه زیاد برده می شود وکتاب معروف او در فقه،یکی به نامه «ذخیره »و دیگری به نام «کفایه »است وچون فیلسوف هم بوده است،بر الهیات شفای ابو علی سینا حاشیه نوشته و درسال 1090 هجری درگذشته است.محقق سبزواری نزد شیخ بهائی و مجلسی اول تحصیل کرده است.او در دوران صفویه در کمال احترام و اکرام می زیست و بر اقران و امثال مقدم بود.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۰:۳۸، ۲۰ نوامبر ۲۰۲۱؛
| نام | محقق سبزواری |
|---|---|
| نام کامل | محمد باقر بن محمد مؤمن خراسانی سبزواری |
| زادگاه | سبزوار•قریهٔ نامن |
| زادروز | ۱۰۱۷ق |
| محل زندگی | سبزوار•اصفهان |
| محل تحصیل | اصفهان |
| استادان | محمد تقی مجلسی• میرفندرسکی شیخ بهائی• حیدر علی اصفهانی |
| شاگردان | آقا حسین خوانساری• سید عبدالحسین خاتون آبادی• میر محمدصالح خاتون آبادی |
| تألیفات | کفایة الاحکام• ذخیرة المعاد• روضة الانوار عباسی |
| فعالیت‌های اجتماعی | اقامه نماز جمعه در اصفهان• شیخ الاسلام |
| وفات | ۱۰۹۰ق |
| شهر وفات | اصفهان |
| محل دفن | حرم امام رضا (ع) |
ولادت و خاندان
«محمدباقر» فرزند محمد مؤمن خراسانی، در سال (۱۰۱۷ هـ.ق) در روستای «نامن» از توابع شهرستان سبزوار پا به عرصه وجود نهاد. وی پس از رحلت پدرش، به اصفهان آمد و در آنجا مسکن گزید.
فرزندان محقق سبزواری از بزرگان و عالمان جلیل القدری بوده‌اند که عبارتند از:
میرزا جعفر سبزواری اصفهانی که فقیهی زاهد و مدرسی توانا و از فحول دانشمندان اصفهان بوده و منصب شیخ الاسلامی اصفهان در اعقاب او به مدت بیش از دو قرن تداوم داشته و در جنب مسجد حکیم اصفهان مدفون است.
میرزا عبدالرحیم شیخ الاسلام عالم جلیل القدری که شیخ الاسلامی اصفهان را به عهده داشته است. وی از علما و مجتهدین متنفذ اصفهان در قرن دوازدهم بوده و تألیفاتی نیز از خود به جای گذاشته و در (۱۱۸۱ هـ.ق) درگذشته است. [۱]
استادان و شاگردان
الف. استادانی که وی از آن‌ها اجازه اجتهاد و نقل حدیث دریافت نموده است عبارتند از:
- علامه محمدتقی مجلسی (۱۰۰۳ـ۱۰۷۰ هـ.ق)
- ملا حیدرعلی اصفهانی: وی در حدیث و فقه استاد محقق سبزواری بوده است.
- قاضی معزالدین حسین
- شیخ بهایی (۹۵۳ـ۱۰۳۰ هـ.ق)
- میرابوالقاسم فندرسکی (۹۷۰ـ۱۰۵۰ هـ.ق)
- سید حسین بن حیدر عاملی
- نورالدین علی بن حسین بن ابی الحسن عاملی
- سید شرف الدین علی بن حجت شولستانی
- حسین بن حیدر قمر کرکی (متوفی ۱۰۴۱ هـ.ق)
- ملا حسن علی شوشتری (متوفی ۱۰۷۵ هـ.ق) صاحب التبیان
ب. این فقیه بزرگ و سیاستمدار شایسته، شاگردان بزرگی را به عالم اسلام تقدیم نمود که برخی از آن‌ها عبارتند از:
محقق خوانساری [۲] (۱۰۹۹ـ۱۰۱۹ هـ.ق)؛ وی حسین بن جمال الدین محمد خوانساری، شوهرخواهر محقق سبزواری است که تألیفات بسیار دارد و از شاگردان برجسته محقق سبزواری است.
سید عبدالحسین حسینی خاتون‌آبادی. [۳] (۱۱۰۵ـ۱۰۳۹ هـ.ق)
ملا محمد بن عبدالفتاح تنکابنی مشهور به سراب. [۴] (متوفی ۱۱۲۴ هـ.ق)؛ محقق سبزواری در سال (۱۰۸۱ هـ.ق) به وی اجازه نقل روایت داده است.
میر محمدصالح خاتون‌آبادی [۵] ؛ وی فرزند عبدالواسع خاتون‌آبادی اصفهانی و داماد علامه مجلسی است.
محمد شفیع بن فرج گیلانی [۶] ؛ محقق سبزواری در سال (۱۰۸۵ هـ.ق) به وی اجازه نقل حدیث داده است. کتاب البداء از آثار او است.
میرزا عبدالله افندی اصفهانی [۷] ؛ وی صاحب کتاب ریاض العلماء و حیاض الفضلاء است.
محمد صالح بیابانکی [۸] ؛ محقق سبزواری در سال (۱۰۷۴ هـ.ق) به وی اجازه نقل حدیث داده است.
عبدالله اردبیلی. [۹]
پانویس
- ↑ ریشه و جلوه‌های تشیع و حوزه علمیه اصفهان، ج ۱، ص ۴۵۱
- ↑ روضات الجنات، ج ۲، ص ۶۹؛ فوائدالرضویه، ص ۴۲۶؛ ریحانه الادب، ج ۵، ص ۲۴۲
- ↑ وقایع السنین والاعوام، ص ۵۰۲ و ۵۳۴؛ صفویه از ظهور تا زوال، رسول جعفریان، ص ۳۸۹
- ↑ طبقات اعلام الشیعه، ج ۵، ص ۷۱؛ روضات الجنات، ج ۲، ص ۶۹
- ↑ مفاخر اسلام، ج ۸، ص ۳۹۵
- ↑ طبقات اعلام الشیعه، ج ۵، ص ۷۲
- ↑ مفاخر اسلام، ج ۸، ص ۳۹۵
- ↑ طبقات اعلام الشیعه، ج ۵، ص ۲۸
- ↑ طبقات اعلام الشیعه، ج ۵، ص ۲۸